Άγιος Δημήτριος: ο Βίος και το Μαρτύριο του Αγίου

Πότε έζησε ο Άγιος Δημήτριος και πού γεννήθηκε

 Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη μεταξύ του 280 - 284 μ.Χ. και έζησε την περίοδο των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού.

 Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέκτησε ανώτερες βαθμίδες στο Ρωμαϊκό στρατό. Μάλιστα, σε ηλικία 22 ετών έλαβε τον βαθμό του Χιλίαρχου.

 Η μεταστροφή του Αγίου Δημητρίου στο Χριστιανισμό

 Το 303 μ.Χ. ο Άγιος Δημήτριος έγινε Χριστιανός, όταν υπηρετούσε ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού, κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη Γαλερίου Μαξιμιανού.

Μόλις έγινε γνωστή η πίστη του Αγίου, ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός διέταξε τη φυλάκισή του, με την κατηγορία ότι αγνόησε το αυτοκρατορικό διάταγμα «περί αρνήσεως του χριστιανισμού».

Η συνάντηση του Αγίου Δημητρίου με τον Νέστορα

 

Μέσα στη φυλακή ο Άγιος Δημήτριος συνάντησε έναν άλλον νέο και Χριστιανό, τον Νέστορα, ο οποίος επρόκειτο να μονομαχήσει με τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο.

 Ο Νέστορας, λίγο πριν την μονομαχία του, συναντήθηκε με τον Άγιο Δημήτριο και ζήτησε να τον βοηθήσει.

 Ο Άγιος Δημήτριος έδωσε την ευχή του και ο Νέστορας νίκησε τον Λυαίο!

 Το γεγονός αυτό προκάλεσε την οργή του αυτοκράτορα και αμέσως διέταξε να θανατωθούν και οι δύο.

Πώς απεικονίζεται ο Άγιος Δημήτριος στις βυζαντινές εικόνες

 Στις βυζαντινές εικόνες και στη σύγχρονη Αγιογραφία, ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο να πατά τον άπιστο Λυαίο.

 Το μέρος που μαρτύρησε ο Άγιος και ο τάφος του

 Το σώμα του Αγίου Δημητρίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου του, στην Κρύπτη που βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη.

 Από τον τάφο του Αγίου δημιουργήθηκε φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, γεγονός που έδωσε στον Άγιο το προσωνύμιο του Μυροβλήτου.

 Ἀπολυτίκιον

Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Πηγή