«Η “καινότητα της ζωής” που μας παρέχεται δια του Αγίου Βαπτίσματος ευρίσκει την πλήρη έκφρασή της μέσα στη Λατρεία της Εκκλησίας και τη συμμετοχή μας σ’ αυτή. Η λειτουργική ζωή δεν είναι για τον βαπτισμένο μια ζωή απλώς παράλληλη με τη βιολογική του. Είναι (ή πρέπει να είναι) η κεντρική αρτηρία της χριστιανικής του υπάρξεως και, συγχρόνως, ο σύνδεσμός του με την αναμενόμενη αιωνιότητα.
Μέσα από την εκκλησιαστική Λατρεία, εκείνος που έλαβε τη βαπτισματική δωρεά κατορθώνει να συνειδητοποιήσει το “προσωπικό” του μυστήριο, αυτό που τίθεται μετ’ επιτάσεως στην Προς Διόγνητον Επιστολή των αρχών του 2ου μ.Χ. αιώνα: ότι ο Χριστιανός είναι ταυτόχρονα «πολίτης του κόσμου τούτου» και «πολίτης του ουρανού». Κι είναι αλήθεια ότι, η συνειδητοποίηση αυτού του “μυστηρίου” αποτελεί τη μόνη πηγή πνευματικής ισορροπίας για τα μέλη της Εκκλησίας σε κάθε εποχή».
Γ. Φίλια, Παράδοση και εξέλιξη στη Λατρεία της Εκκλησίας,
Αθήνα, Γρηγόρης, 2006, σ.7.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας