Ο π. Νικόλαος αναλύει την μοναδικότητα του Χριστιανισμού στη σύγχρονη εποχή, επικρίνοντας την ενσωμάτωσή του στον «αυτάρκη ανθρωπισμό» και τις συνηθισμένες παρερμηνείες του ως απλή ιδεολογία, ηθική ή πολιτισμό. Αντίθετα με τις «θρησκείες της φυγής» (όπως ο Πλατωνισμός ή ο Βουδισμός) που απαξιώνουν τον κόσμο, ο Χριστιανισμός τολμά να πει ότι το Απόλυτο μπαίνει στην ιστορία, αναλαμβάνοντας και καταφάσκοντας τη φύση των όντων ως «καλή λίαν» και απαλλάσσοντας τον άνθρωπο από την υποχρέωση να ταυτίζει τον κόσμο με το κακό. Η ουσία του είναι η «αναβάθμιση της φύσεως» και η Θέωση, μέσω της οποίας ο άνθρωπος γίνεται «κατοικητήριον θεότητας». Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εσχάτης αγάπης του Θεού, που του στοιχίζει τον Σταυρό, προσφέροντας στον άνθρωπο τα πιο «τρελά του όνειρα».
Απορρίπτει τις δυτικές νομικές θεωρίες εξιλέωσης και τις ανεπαρκείς ανθρώπινες ηθικές, τονίζοντας ότι οι εντολές είναι «τρόποι θεανθρωπίνων συναντήσεων» και ο Χριστιανισμός είναι «άρση της ενοχής», όχι πηγή της και η συζήτηση για τον Χριστιανισμό, καταλήγει, πρέπει να γίνεται με οντολογικούς ή καλλιτεχνικούς όρους, όχι με νευρωτικές ομολογίες ή παιδικές ενοχές.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Πεμπτουσία μιλά για ένα πολύ σημαντικό και καίριο θέμα, για τον Χριστιανισμό σήμερα. Πολλοί πιστεύουν ότι ζούμε σε μία μεταχριστιανική εποχή, ουσιαστικά όμως το μήνυμα του Χριστιανισμού δεν έχει αφομοιωθεί ακόμα από την ανθρωπότητα. Ο π. Νικόλαος τονίζει ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι μία ιδεολογία, ένα κοινωνικό σύστημα, ένα σύστημα κοσμικών αξιών, ηθικής και αστυνόμευσης, δεν είναι πολιτισμός, αλλά είναι κάτι βαθύτερο και υψηλότερο. Δεν αποτελεί μία θρησκεία φυγής, μία θρησκεία που προσφέρει αποθέωση, που δημιουργεί τον περιούσιο λαό του Θεού, αλλά ο Χριστιανισμός είναι η ίδια η παρουσία του Θεού στον κόσμο, η οποία μαρτυρείται από ανθρώπους που έχουν την εμπειρία της θεοπτίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας