Συνολική θεώρηση της διδασκαλίας του Αγίου Κοσμά για την επικοινωνία ( Συλλογή Εικόνων)

2. Συνολική θεώρηση της διδασκαλίας του Αγίου Κοσμά για την επικοινωνία
[...] Όλη η διδασκαλία του [Πατροκοσμά] για την επικοινωνία διέπεται από ορισμένες βασικές αρ-
χές, οι οποίες μπορούν να εξασφαλίσουν στην επικοινωνία επιτυχία και συνέχεια. Κάθε αρχή, μά-
λιστα, είναι δομημένη πάνω στην άλλη δημιουργώντας ένα οργανικό σύνολο. Η πρώτη από αυτές
είναι ο σεβασμός του άλλου ως προσώπου, που απορρέει από την πλήρη ισοτιμία των ανθρώπων
μεταξύ τους απέναντι στο Θεό και από την κοινή φύση που Εκείνος τους χάρισε. Ο άλλος, λοιπόν,
αντιμετωπίζεται ως Άνθρωπος με χαρίσματα αλλά και ατέλειες, και αποκτά αξία ή, καλύτερα, ανα-
κτά τη χαμένη του αξία.
….η δεύτερη αρχή της διαπροσωπικής επικοινωνίας, που είναι η ταπεινοφροσύνη, δηλαδή η δι-
άθεση αναγνώρισης των προσωπικών ορίων και της προσωπικής αστοχίας, που οδηγεί στη μετά-
νοια, και συνδέεται άρρηκτα και με τη διάθεση συγχώρεσης του άλλου. Κατ’ επέκταση, εισάγεται
η αλληλοσυγχώρεση [...]. Με αυτόν τον τρόπο επιλύονται οι διαφορές και αποκαθίσταται η ενδε-
χομένως διαταραγμένη επικοινωνία τόσο με τον άλλο, όσο, όμως, και με τον εαυτό [...].
Οι δυο αυτές αρχές μαζί ενεργοποιούν τον άνθρωπο και τον καλούν να δείξει ενεργό πνευματικό
ενδιαφέρον (τρίτη αρχή), π.χ. με την προσευχή. Ο άνθρωπος βγαίνει από την αδιαφορία του για
τον Άλλο και έρχεται να τον συναντήσει, για να τον σώσει και να σωθεί.
Η επικοινωνία, λοιπόν, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ουσιαστική συνάντηση δύο προσώπων που το
ένα ενδιαφέρεται ενεργά για το άλλο. Αυτό το ενδιαφέρον μετουσιώνεται σε αγάπη για τον άλλον,
η οποία εμπνέεται από την αγάπη για το Θεό, και συνιστά την τέταρτη αρχή. Η κίνηση προς τον
άλλο, που εκφράζεται με την επικοινωνία, οφείλει να είναι αγαπητική. Η αγάπη προς το Θεό και
το συνάνθρωπο είναι κάτι που επαναλαμβάνεται συχνά στις Διδαχές και έχει πάντα εσχατολογική
προοπτική. Όλα εμπνέονται από το Θεό και οδηγούν πάλι σ’ Αυτόν. Η αγάπη όμως αυτή δε νοείται
χωρίς την έμπρακτη απόδειξή της, όπως ακριβώς συμβαίνει λ.χ. με την αγάπη της μητέρας προς
το παιδί της. Στο σημείο αυτό παρατηρούμε τη σύζευξη της λεκτικής με τη μη λεκτική επικοινωνία,
ώστε να φαίνεται και να υπάρχει συνέπεια λόγων και έργων, που καθιστούν την επικοινωνία γνή-
σια, αυθεντική και αξιόπιστη.

Ακανθοπούλου, Κ. (2009). Η παιδαγωγική επικοινωνία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
μέσα από τις Διδαχές του. Θεσσαλονίκη: Βάνιας, σ. 187-191.

 Συλλογή είκοσι εικόνων με θέμα τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και την απόδοσή του στη νεότερη και σύγχρονη ελληνική εκκλησιαστική τέχνη. Στόχοι του μαθησιακού αντικειμένου είναι να εξασκηθούν οι μαθητές στην παρατήρηση εποπτικού υλικού, να εξοικειωθούν με την εικονογραφία του Αγίου και να προβούν σε δημιουργικές συγκρίσεις μεταξύ των εικόνων. Πιο συγκεκριμένα, η συλλογή περιλαμβάνει γλυπτά, φορητές εικόνες, τοιχογραφίες και μεταγενέστερες αγιογραφίες με τη μορφή του Αγίου. Ακόμη, στη συλλογή περιλαμβάνονται φωτογραφίες από το μνήμα και τη λειψανοθήκη του Κοσμά του Αιτωλού, καθώς και από θέσεις στις οποίες δίδαξε. Να σημειωθεί, επίσης, ότι για κάθε εικόνα δίνονται σύντομες πληροφορίες με μορφή επεξήγησης, καθώς και σχετικός υπερσύνδεσμος.