Ο Ωσηέ θίγει κυρίως τη θρησκευτική κατάσταση της εποχής του: το θρησκευτικό συγκρητισμό και την οργιαστική λατρεία χωρίς φυσικά να παραλείπει και την κοινωνική αλλά και ηθική πλευρά
Όλη η ουσία της θρησκευτικής ζωής συγκεντρώνεται , για τον Ωσηέ , σε δυο στοιχεία : την γνώση του Θεού και την αγάπη. Υπερτονίζει την έννοια του "αγαπώντος Θεού" που τοποθετείται στο κέντρο της καρδιάς του ανθρώπου καί όχι στους τύπους και στα τελετουργικά.
Μεγαλύτερη σημασία έχει η αγάπη του Θεού, η πραγματική αγάπη και όχι η υποδούλωση του ανθρώπου σε προσφορές και θυσίες ανούσιες.
Ο Θεός , ακριβώς επειδή αγαπάει τον Ισραήλ, όπως ο πατέρας το παιδί του, δρα ελεύθερα μέσα στην ιστορία και συνεχώς δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τον λαό του.Γι αυτό, παρά τη σκληρή κριτική,ο Ωσηέ, δεν ξεχνά να τονίσει στους Ισραηλίτες πως ο Θεός εξακολουθεί να αγαπάει τον Ισραήλ και πως μετά την καταστροφή θα ακολουθήσει η αποκατάσταση
Ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει αυτόν τον Θεό, όχι θεωρητικά, αλλά αναγνωρίζοντας την παρουσία του μέσα στην ιστορία και δείχνοντας - αποδεικνύοντας την αγάπη του προς αυτόν με πράξεις αγάπης προς τον συνάνθρωπό του.
Εξάλλου η αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό μπορεί να φτάσει μόνο μέσω της αγάπης προς τον συνάνθρωπο:
άνθρωπος---> συνάνθρωπος-----> Θεός
Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει τον Θεό αν δεν αγαπήσει πρώτα τον συνάνθρωπό του.Στον Ωσηέ η θρησκεία παρουσιάζεται ως μια ζωντανή επικοινωνία ανθρώπου Θεού, τόσο στενή όσο η σχέση άντρα- γυναίκας.
Στο βιβλίο του Ωσηέ διαβάζουμε ότι η γυναίκα που αγάπησε, παντρεύτηκε και του χάρισε τρία παιδιά, τελικά τον εγκατέλειψε. Αυτή η θλιβερή προσωπική του εμπειρία βοήθησε τον προφήτη να συναισθανθεί τις τραγικές συνέπειες που ακολουθούν τη διάλυση της σχέσης Θεού - Ισραήλ. Χρησιμοποίησε, λοιπόν, την εικόνα του γάμου για να μιλήσει για τη Διαθήκη που έκλεισε ο Θεός με τον Ισραήλ.
Όμως η νύφη - Ισραήλ πρόδωσε τη σχέση που κλείστηκε στο Σινά. Παρ' όλα αυτά ο Θεός, σαν ένας πιστός σύζυγος, εξακολουθεί να αγαπάει τον παραστρατημένο Ισραήλ.
Του προσφέρει, λοιπόν, ευκαιρίες να μετανιώσει και να ξανάρθει κοντά του.
Έτσι, η αγάπη θα έχει πάλι τον τελευταίο λόγο: «Τη μέρα εκείνη», λέει ο Κύριος στον Ισραήλ, «'άντρα' θα με αποκαλέσεις... Μαζί σου θα ενωθώ για πάντα με τα δεσμά του γάμου. Για δώρα γαμήλια θα σου προσφέρω υποστήριξη και προστασία, αγάπη και συμπόνοια. Θα σε κερδίσω με την αταλάντευτη* πίστη μου και θα με αναγνωρίσεις για Κύριό σου».
Την εικόνα του γάμου θα χρησιμοποιήσει αργότερα και η Εκκλησία για να περιγράψει τη σχέση του Νυμφίου - Χριστού με τη νύμφη - Εκκλησία.
Και στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν αρκετές αναφορές στο βιβλίο του Ωσηέ: Τα λόγια του Χριστού: "έλεος θέλω και ου θυσία" καθώς και τα λόγια του Απ. Παύλου στην Α προς Κορινθίους επιστολή του: "Που σου θάνατε το κέντρον; Πού σου Άδη το νίκος;"
Επιμέλεια: Αθανασίου Ελένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.