Καταφύγιο - Τσιλιλή Α.

 Είναι εκείνες οι μέρες, είναι εκείνες οι ώρες που ψάχνω,

ψάχνω να βρω καταφύγιο να κρύψω τη καρδιά μου

να την κάνω να σωπάσει να μη μιλάει.

έξω αλλάξανε οι καιροί πάλι… κυνηγημένοι παντού

διώκτες και φυγάδες μπέρδεψαν τους ρόλους μπερδεμένοι, αλλοπρόσαλλοι
καιροί…

βρέχει και οι ψυχές είναι ακόμα γυμνές δεν πρόλαβαν να προετοιμαστούν όταν ακόμα
ζέσταινε ο ήλιος.

τα σώματα πάλλονται προσπαθώντας να συγχρονιστούν στο ρυθμό του αέρα που σφυρίζει αδιάκοπα

πονάνε οι καρδιές των ανθρώπων και πώς να τις γιατρέψεις,

κενά τα μάτια και πώς να τα γεμίσεις όνειρα.

Σε ποιό μέρος είναι οι ελπίδες καταχωνιασμένες να σκάψω με τα χέρια μου να τις βρω,να βγούνε στο φως,

να ζεσταθούν οι ψυχές που δεν πρόλαβαν..

Τσιλιλή Α.