Νέα Υόρκη, Παρκ Άβενιου 740... Μία από τις ακριβότερες περιοχές της
αμερικανικής μητρόπολης, αλλά και του κόσμου ολόκληρου, όπου
κατοικοεδρεύουν μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους των ΗΠΑ.
Σε απόσταση μόλις δέκα λεπτών βόρεια αυτού του «κεφαλαιοκρατικού» θύλακα ένα άλλο Παρκ Άβενιου, εκείνο του Νότιου Μπρονξ, που μόνο στο όνομα μοιάζει με το πρώτο, θεωρείται το άντρο της απόλυτης φτώχειας και παρακμής.
Αρκεί να σημειώσουμε ότι περισσότερος από το μισό πληθυσμό του τρέφεται σε κοινοτικά συσσίτια, ζει στους δρόμους, όπου και πεθαίνει, ενώ τα ποσοστά της παιδικής θνησιμότητας εξαιτίας της εγκληματικότητας είναι 20 φορές υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, τα τελευταία 30 χρόνια η ψαλίδα των ταξικών-οικονομικών ανισοτήτων έχει ανοίξει σε τέτοιο βαθμό που πολλοί κοινωνικοί αναλυτές εκφράζουν ανοικτά πλέον τους φόβους τους για το δυσοίωνο μέλλον της αμερικανικής κοινωνίας.
Το βίντεο που ακολουθεί, σε σκηνοθεσία του Alex Gibney, καταγράφει τις δύο «ομώνυμες» όψεις της Νέας Υόρκης, αποδεικνύοντας ότι το «Αμερικανικό Όνειρο» δεν ήταν ανέκαθεν παρά μία επινόηση, ένα κακό αστείο, αποκλειστικό προνόμιο το οποίο μπορούν να απολαμβάνουν μονάχα οι επιχειρηματίες και οι λομπίστες πολιτικοί.
Σε απόσταση μόλις δέκα λεπτών βόρεια αυτού του «κεφαλαιοκρατικού» θύλακα ένα άλλο Παρκ Άβενιου, εκείνο του Νότιου Μπρονξ, που μόνο στο όνομα μοιάζει με το πρώτο, θεωρείται το άντρο της απόλυτης φτώχειας και παρακμής.
Αρκεί να σημειώσουμε ότι περισσότερος από το μισό πληθυσμό του τρέφεται σε κοινοτικά συσσίτια, ζει στους δρόμους, όπου και πεθαίνει, ενώ τα ποσοστά της παιδικής θνησιμότητας εξαιτίας της εγκληματικότητας είναι 20 φορές υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, τα τελευταία 30 χρόνια η ψαλίδα των ταξικών-οικονομικών ανισοτήτων έχει ανοίξει σε τέτοιο βαθμό που πολλοί κοινωνικοί αναλυτές εκφράζουν ανοικτά πλέον τους φόβους τους για το δυσοίωνο μέλλον της αμερικανικής κοινωνίας.
Το βίντεο που ακολουθεί, σε σκηνοθεσία του Alex Gibney, καταγράφει τις δύο «ομώνυμες» όψεις της Νέας Υόρκης, αποδεικνύοντας ότι το «Αμερικανικό Όνειρο» δεν ήταν ανέκαθεν παρά μία επινόηση, ένα κακό αστείο, αποκλειστικό προνόμιο το οποίο μπορούν να απολαμβάνουν μονάχα οι επιχειρηματίες και οι λομπίστες πολιτικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.