Η Προσευχή της δασκάλας , της Άννας Παππά

Κάνε, Κύριε, να βλέπω κάθε πρωί τον ήλιο

και ύστερα άλλους σαράντα ήλιους λαμπρούς,
που είναι τα ματάκια των μαθητών μου.

Κάνε τα μάτια μου ήρεμα κεριά αναμμένα,
που αντανακλώνται στα μάτια των μαθητών
και που ζεσταίνουν τις άκακες καρδιές τους.

Κάνε να γίνω ο υπηρέτης της περιέργειας,
που κατακλύζει τον δραστήριο νου τους
και όχι ο υπηρέτης της δικής μου περιέργειας.

Κάνε να έχω ασίγαστη διάθεση προσφοράς
κάθε ώρα, κάθε λεπτό για κάθε μαθητή μου.
Κάνε με αποδέκτη της παιδικής χαράς.

Έχω θετικό δεσμό με κάθε έναν μαθητή μου;
Έχω, έστω έναν και μόνο αρνητικό δεσμό;
                                                            Κάνε, Κύριε, να αντιληφθώ το λάθος μου.


Κάνε να εμπιστεύομαι τους μαθητές μου,
να μην αμφιβάλλω για την καλή τους πρόθεση.
Διαφορετικά, πώς θα με εμπιστευτούν εκείνοι;


Κάνε με να κατανοήσω τις δυνατότητές τους.
Κάνε με να κατανοήσω τον κόσμο του παιδιού,
για να μην του προσφέρω τον δικό μου κόσμο.


Κάνε τη διδασκαλία μου εμπειρία ζωής.
Κάνε τις αξίες μελωδία της διδασκαλίας μου.
Κάνε τη διδασκαλία μου οξυγόνο της ψυχής.


Κάνε, να βγάζω, από μέσα προς τα έξω,
τις ευγενέστερες και καλύτερες ιδιότητες
που κρύβονται μέσα σε κάθε μαθητή μου.


Κάνε με καταφύγιο στον άκαρδο τούτο κόσμο.
Κάνε με πατρική, μητρική και στοργική.
Γέμισέ με με αγάπη, που είναι η δύναμη για όλα.


Κάνε με γέφυρα να περάσει απέναντι ο μαθητής.
Όταν περάσει γκρέμισέ με. Θα πέσω χαρούμενα.
Κοίταξε, Κύριε, ο μαθητής μου χτίζει τη γέφυρά του.

ΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ

Αναδημοσίευση:http://akrasakis.blogspot.gr/2013/10/blog-post_6.html?spref=fb