Πηγή:schoolpalmos.blogspot.gr
Δευτέρα πρωΐ στό Γ3...
-Καλημέρα, παιδιά... Ποῦ εἶναι ὁ Ἄρης; Πάλι ἄργησε;
-Ὄχι, κύριε. Εἶχε τρομερό πονοκέφαλο. Ἡ γιαγιά του λέει ὅτι τόν ματιάσαν ...
-Χά ,χά ,χά ... Αὐτά παθαίνουν οἱ ὄμορφοι ...
Ἡ τάξη ξέσπασε σέ γέλια...
-Εἶναι ἀλήθεια, κύριε; Ὑπάρχει τέτοια περίπτωση; πετάχτηκε ἡ Ἀλεξάνδρα, πιό σοβαρά. Γιατί ἡ μητέρα μου λέει ὅτι αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ.
-Ἐμᾶς, κύριε, μᾶς ξεματιάζει ἡ γιαγιά μου. Ὅλη ἡ γειτονιά ἔρχεται σ᾽ αὐτήν...
Στό τμῆμα ἄλλοι γελοῦσαν, ἄλλοι κορόιδευαν, ἄλλοι προσπαθοῦσαν νά πείσουν τούς ὑπόλοιπους γιά τή δική τους γνώμη. Ὁ θεολόγος τούς σταμάτησε.
-Τό μάτιασμα καί ἡ βασκανία ὅπως λέμε ἀλλιῶς, εἶναι γνωστή σέ ὅλους τους λαούς καί σέ ὅλες τίς ἐποχές. Στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα ὁ Δημοσθένης, ὁ Στράβων, ὁ Πλούταρχος μίλησαν γι᾽ αὐτήν. Ὡς λέξη σημαίνει κακολογία, συκοφαντία, φθόνος. Σταδιακά ἔφτασε νά σημαίνει τό κακό πού μπορεῖ κάποιος νά προξενήσει στόν ἄλλον, ὅταν ἔχει μέσα στήν ψυχή τοῦ ζήλεια, φθόνο.-Πῶς γίνεται αὐτό; Μοῦ φαίνεται σάν μύθος...
-Φθονερός, κακός, συκοφάντης εἶναι κατεξοχήν ὁ διάβολος. Ἐκεῖνος λοιπόν προκαλεῖ τό κακό γιατί μισεῖ τόν ἄνθρωπο καί θέλει μέ ὅλους τους τρόπους νά τόν βλάψει. Συμμαχεῖ ὅμως δυστυχῶς καί μέ κάποιους ἀνθρώπους, πού τοῦ δίνουν αὐτό τό δικαίωμα.
-Καί πῶς τό δίνουν δηλαδή;
-Ὅταν ἔχουν μέσα τους κακία καί φθόνο. Βλέπουν τόν ἄλλο ζηλεύοντας τον μέ τή διάθεση νά τοῦ κάνουν κακό: «Γιατί νά ἔχει ἐκεῖνος τόσα καλά; Ἐγώ νά τά εἶχα κι ὄχι αὐτός!» Αὐτό ἔχει μέσα του κακία, τό ἐκμεταλλεύεται ὁ διάβολος κι ἐπεμβαίνει.
-Ἔχει τόση δύναμη ὁ διάβολος, κύριε;
-Δέ θά εἶχε καμία δύναμη, παιδιά ἄν δέν τοῦ τή δίναμε ἐμεῖς ... Ὅταν ὅμως βρίσκει τήν κακία καί τό φθόνο στόν ἄνθρωπο, συμπράττει καί ἐνεργεῖ ἀνάλογα.
-Καί ὁ Θεός; Μᾶς ἀφήνει ἔτσι, ἀκάλυπτους μπροστά στήν κακία τοῦ διαβόλου καί τῶν ὀργάνων του; Δέν ἔχει πιό πολλή δύναμη;
-Περίμενα αὐτή τήν ἐρώτηση... Καί βέβαια ἔχει! Καί δύναμη καί ἀγάπη! Ὁ διάβολος μπορεῖ νά ἐνεργήσει μόνο ὅταν καί αὐτός πού ματιάζει ἀλλά καί αὐτός πού ματιάζεται εἶναι ἀνοχύρωτοι, δέν ἔχουν δηλαδή τή χάρη τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι παντοδύναμη. Δέν μπορεῖ νά ματιάσει ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Οὔτε φοβᾶται μήν τόν ματιάσουν. Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πνευματική ζωή, πού ζεῖ τή μετάνοια μέ τήν ἐξομολόγηση καί γιγαντώνεται μέ τή θεία Κοινωνία, γίνεται φοβερός στό διάβολο. Δέ βλέπετε πῶς εἶναι πιό εὐάλωτα τά ἀβάπτιστα παιδάκια; Δέν ἔχουν ἀκόμη τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Μά κι ἄν ἀκόμη ὁ πιστός ἄνθρωπος χαλαρώσει τόν ἀγώνα του ἤ πέσει στήν ὑπερηφάνεια, ἄν ἀτονήσει ἡ βίωση τῶν μυστηρίων καί συμβεῖ κάτι ἀπό κακό μάτι, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει πάλι τά ὅπλα.
-Ναί, ἡ γιαγιά μου λέει κάτι παράξενες προσευχές.
-Μμμ, ἐδῶ χρειάζεται προσοχή, παιδιά! Παλαιότερα πού οἱ ἄνθρωποι εἶχαν ἄγνοια τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, εἶχαν ἐπινοήσει τεχνικές ξένες πρός τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλες αὐτές οἱ παράξενες τελετουργίες μέ λάδι, νερό, καρβουνάκια, ἀκατανόητα λόγια ἤ ἀκόμη καί μέ ἐπικλήσεις Ἁγίων καί τῆς Παναγίας μας, εἶναι ἀντίθετες μέ τήν Παράδοση τῆς πίστης μας. Ὁ ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἄν ὑποψιάζεται ὅτι μπορεῖ νά τοῦ συμβαίνει κάτι ἀπό κακό μάτι, θά μετανοήσει, ἄν ἔχει ξεφύγει ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ, καί θά πάει στόν ἱερέα καί μόνο σ᾽ αὐτόν. Ἐκεῖνος θά τοῦ διαβάσει τήν εἰδική εὐχή γιά τή βασκανία, πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας. Μπορεῖ νά τελέσει καί ἁγιασμό. Ἐπίσης, ὅπλο φοβερό, πού ὁ διάβολος τρέμει, εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου. Νά φορᾶμε σταυρό -νά εἶναι ὅμως ὁ σταυρός καί ὄχι κάτι ἄλλο - καί νά κάνουμε τό σταυρό μας. Ὅπλο μᾶς ἀκόμη εἶναι καί ἡ προσευχή. Νά ζητᾶμε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του καί τότε θά νιώθουμε ἕνα τεῖχος νά μᾶς περιβάλλει προστατευτικά.
-Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ματιάζουν οἱ Σαββατογεννημένοι ἤ αὐτοί ποῦ ἔχουν γαλάζια μάτια;
-Ὄχι, παιδιά, δέν εἶναι ἀλήθεια. Ὅλα αὐτά ἀνήκουν στόν ἀτελείωτο κύκλο τῶν προλήψεων καί τῶν δεισιδαιμονιῶν πού δυστυχῶς ἔφτασαν μέχρι τίς μέρες μας... Ὅλα αὐτά λέγονταν γιατί ὁ λαός μας ἤθελε κάπως νά δικαιολογήσει αὐτά πού συνέβαιναν καί δέ γνώριζε τήν ἀλήθεια. Οὔτε βέβαια, μπορεῖ νά μᾶς προστατέψει τό μπλέ ματάκι ἤ μιά χάντρα.
Καί κάτι ἀκόμη: Δέ σημαίνει ὅτι κάθε φορᾶ πού ἔχουμε πονοκέφαλο ἤ νιώθουμε ἀτονία καί ἀδιαθεσία εἴμαστε ματιασμένοι. Τό πιό πιθανό εἶναι νά ὀφείλονται αὐτά σε φυσικές αἰτίες καί νά ἀντιμετωπίζονται ἀνάλογα. Ὁ διάβολος χαίρεται ὅταν ἀσχολούμαστε μαζί του μέ τά συνεχῆ ματιάσματα καί ξεματιάσματα. Αὐτό ἀκριβῶς ἐπιδιώκει. Ἐάν κάτι συμβαίνει ἀπό δαιμονική ἐνέργεια, φαίνεται, εἶναι κάτι ἀσυνήθιστο, ἐξαιρετικό. Σέ ὅλες ὅμως τίς περιπτώσεις εἴμαστε ἀσφαλισμένοι καί δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτα, ἄν ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Δευτέρα πρωΐ στό Γ3...
-Καλημέρα, παιδιά... Ποῦ εἶναι ὁ Ἄρης; Πάλι ἄργησε;
-Ὄχι, κύριε. Εἶχε τρομερό πονοκέφαλο. Ἡ γιαγιά του λέει ὅτι τόν ματιάσαν ...
-Χά ,χά ,χά ... Αὐτά παθαίνουν οἱ ὄμορφοι ...
Ἡ τάξη ξέσπασε σέ γέλια...
-Εἶναι ἀλήθεια, κύριε; Ὑπάρχει τέτοια περίπτωση; πετάχτηκε ἡ Ἀλεξάνδρα, πιό σοβαρά. Γιατί ἡ μητέρα μου λέει ὅτι αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ.
-Ἐμᾶς, κύριε, μᾶς ξεματιάζει ἡ γιαγιά μου. Ὅλη ἡ γειτονιά ἔρχεται σ᾽ αὐτήν...
Στό τμῆμα ἄλλοι γελοῦσαν, ἄλλοι κορόιδευαν, ἄλλοι προσπαθοῦσαν νά πείσουν τούς ὑπόλοιπους γιά τή δική τους γνώμη. Ὁ θεολόγος τούς σταμάτησε.
-Τό μάτιασμα καί ἡ βασκανία ὅπως λέμε ἀλλιῶς, εἶναι γνωστή σέ ὅλους τους λαούς καί σέ ὅλες τίς ἐποχές. Στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα ὁ Δημοσθένης, ὁ Στράβων, ὁ Πλούταρχος μίλησαν γι᾽ αὐτήν. Ὡς λέξη σημαίνει κακολογία, συκοφαντία, φθόνος. Σταδιακά ἔφτασε νά σημαίνει τό κακό πού μπορεῖ κάποιος νά προξενήσει στόν ἄλλον, ὅταν ἔχει μέσα στήν ψυχή τοῦ ζήλεια, φθόνο.-Πῶς γίνεται αὐτό; Μοῦ φαίνεται σάν μύθος...
-Φθονερός, κακός, συκοφάντης εἶναι κατεξοχήν ὁ διάβολος. Ἐκεῖνος λοιπόν προκαλεῖ τό κακό γιατί μισεῖ τόν ἄνθρωπο καί θέλει μέ ὅλους τους τρόπους νά τόν βλάψει. Συμμαχεῖ ὅμως δυστυχῶς καί μέ κάποιους ἀνθρώπους, πού τοῦ δίνουν αὐτό τό δικαίωμα.
-Καί πῶς τό δίνουν δηλαδή;
-Ὅταν ἔχουν μέσα τους κακία καί φθόνο. Βλέπουν τόν ἄλλο ζηλεύοντας τον μέ τή διάθεση νά τοῦ κάνουν κακό: «Γιατί νά ἔχει ἐκεῖνος τόσα καλά; Ἐγώ νά τά εἶχα κι ὄχι αὐτός!» Αὐτό ἔχει μέσα του κακία, τό ἐκμεταλλεύεται ὁ διάβολος κι ἐπεμβαίνει.
-Ἔχει τόση δύναμη ὁ διάβολος, κύριε;
-Δέ θά εἶχε καμία δύναμη, παιδιά ἄν δέν τοῦ τή δίναμε ἐμεῖς ... Ὅταν ὅμως βρίσκει τήν κακία καί τό φθόνο στόν ἄνθρωπο, συμπράττει καί ἐνεργεῖ ἀνάλογα.
-Καί ὁ Θεός; Μᾶς ἀφήνει ἔτσι, ἀκάλυπτους μπροστά στήν κακία τοῦ διαβόλου καί τῶν ὀργάνων του; Δέν ἔχει πιό πολλή δύναμη;
-Περίμενα αὐτή τήν ἐρώτηση... Καί βέβαια ἔχει! Καί δύναμη καί ἀγάπη! Ὁ διάβολος μπορεῖ νά ἐνεργήσει μόνο ὅταν καί αὐτός πού ματιάζει ἀλλά καί αὐτός πού ματιάζεται εἶναι ἀνοχύρωτοι, δέν ἔχουν δηλαδή τή χάρη τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι παντοδύναμη. Δέν μπορεῖ νά ματιάσει ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Οὔτε φοβᾶται μήν τόν ματιάσουν. Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πνευματική ζωή, πού ζεῖ τή μετάνοια μέ τήν ἐξομολόγηση καί γιγαντώνεται μέ τή θεία Κοινωνία, γίνεται φοβερός στό διάβολο. Δέ βλέπετε πῶς εἶναι πιό εὐάλωτα τά ἀβάπτιστα παιδάκια; Δέν ἔχουν ἀκόμη τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Μά κι ἄν ἀκόμη ὁ πιστός ἄνθρωπος χαλαρώσει τόν ἀγώνα του ἤ πέσει στήν ὑπερηφάνεια, ἄν ἀτονήσει ἡ βίωση τῶν μυστηρίων καί συμβεῖ κάτι ἀπό κακό μάτι, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει πάλι τά ὅπλα.
-Ναί, ἡ γιαγιά μου λέει κάτι παράξενες προσευχές.
-Μμμ, ἐδῶ χρειάζεται προσοχή, παιδιά! Παλαιότερα πού οἱ ἄνθρωποι εἶχαν ἄγνοια τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, εἶχαν ἐπινοήσει τεχνικές ξένες πρός τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλες αὐτές οἱ παράξενες τελετουργίες μέ λάδι, νερό, καρβουνάκια, ἀκατανόητα λόγια ἤ ἀκόμη καί μέ ἐπικλήσεις Ἁγίων καί τῆς Παναγίας μας, εἶναι ἀντίθετες μέ τήν Παράδοση τῆς πίστης μας. Ὁ ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἄν ὑποψιάζεται ὅτι μπορεῖ νά τοῦ συμβαίνει κάτι ἀπό κακό μάτι, θά μετανοήσει, ἄν ἔχει ξεφύγει ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ, καί θά πάει στόν ἱερέα καί μόνο σ᾽ αὐτόν. Ἐκεῖνος θά τοῦ διαβάσει τήν εἰδική εὐχή γιά τή βασκανία, πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας. Μπορεῖ νά τελέσει καί ἁγιασμό. Ἐπίσης, ὅπλο φοβερό, πού ὁ διάβολος τρέμει, εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου. Νά φορᾶμε σταυρό -νά εἶναι ὅμως ὁ σταυρός καί ὄχι κάτι ἄλλο - καί νά κάνουμε τό σταυρό μας. Ὅπλο μᾶς ἀκόμη εἶναι καί ἡ προσευχή. Νά ζητᾶμε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του καί τότε θά νιώθουμε ἕνα τεῖχος νά μᾶς περιβάλλει προστατευτικά.
-Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ματιάζουν οἱ Σαββατογεννημένοι ἤ αὐτοί ποῦ ἔχουν γαλάζια μάτια;
-Ὄχι, παιδιά, δέν εἶναι ἀλήθεια. Ὅλα αὐτά ἀνήκουν στόν ἀτελείωτο κύκλο τῶν προλήψεων καί τῶν δεισιδαιμονιῶν πού δυστυχῶς ἔφτασαν μέχρι τίς μέρες μας... Ὅλα αὐτά λέγονταν γιατί ὁ λαός μας ἤθελε κάπως νά δικαιολογήσει αὐτά πού συνέβαιναν καί δέ γνώριζε τήν ἀλήθεια. Οὔτε βέβαια, μπορεῖ νά μᾶς προστατέψει τό μπλέ ματάκι ἤ μιά χάντρα.
Καί κάτι ἀκόμη: Δέ σημαίνει ὅτι κάθε φορᾶ πού ἔχουμε πονοκέφαλο ἤ νιώθουμε ἀτονία καί ἀδιαθεσία εἴμαστε ματιασμένοι. Τό πιό πιθανό εἶναι νά ὀφείλονται αὐτά σε φυσικές αἰτίες καί νά ἀντιμετωπίζονται ἀνάλογα. Ὁ διάβολος χαίρεται ὅταν ἀσχολούμαστε μαζί του μέ τά συνεχῆ ματιάσματα καί ξεματιάσματα. Αὐτό ἀκριβῶς ἐπιδιώκει. Ἐάν κάτι συμβαίνει ἀπό δαιμονική ἐνέργεια, φαίνεται, εἶναι κάτι ἀσυνήθιστο, ἐξαιρετικό. Σέ ὅλες ὅμως τίς περιπτώσεις εἴμαστε ἀσφαλισμένοι καί δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτα, ἄν ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.