Επίβλεψον επ΄εμέ

Των αοράτων εχθρών μου, το άυπνων επίστασαι, Κύριε
Και της αθλίας σαρκός μου, το άτονον έγνως
Ο πλάσας με' διό εις χείράς σου, παραθήσομαι το πνεύμά μου
Σκέπασόν με πτέρυξι της σης αγαθότητος, μη υπνώσω εις θάνατον
Και τους ίνα νοερούς οφθαλμούς μου φώτισον
Εν τη τρυφή των θείων λόγων σου
Και διέγειρόν με εν καιρώ ευθέτω, προς σην δοξολογίαν
Ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με
Κατά το κρίμα των αγαπώντων το όνομα σου.
Ως φοβερά η κρίσις σου, Κύριε
Των Αγγέλων παρισταμένων
Των ανθρώπων εισαγομένων
Των βίβλων ανεωγμένων
Των έργων ερευνωμένων
Των λογισμών εξεταζομένων
Ποία κρίσις έσται εν εμοί, τω συλληφθέντι εν αμαρτίαις;
Τις μου την φλόγα κατασβέσει;
Τις μου το σκότος καταλάμψει;
Ει μη, συ, Κύριε, ελεήσεις με, ως φιλάνθρωπος;
Δόξα...

Πηγή: http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr
Αναδημοσίευση: http://lllazaros.blogspot.gr/2013/03/blog-post_3713.htmlhttp://lllazaros.blogspot.gr/