Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

45. Η ψυχή ανυψώνεται κατά τη διαδρομή της Θείας Λειτουργίας

α) Η «Μυσταγωγία» του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής γεννήθηκε το 580 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη από οικογένεια ευγενή. Έλαβε μεγάλη θεολογική και φιλοσοφική μόρφωση. Διετέλεσε πρώτος γραμματέας στην αυλή του αυτοκράτορα Ηράκλειου, όπου γνωρίστηκε με σπουδαίες προσωπικότητες. Περί το 614 μ.Χ. έγινε μοναχός στη Χρυσούπολη, (στην απέναντι από την Κωνσταντινούπολη ακτή), περιφρονώντας τη λαμπρή ζωή της αυτοκρατορικής αυλής. Το 625 μ.Χ., ο Άγιος Μάξιμος ήρθε στο μοναστήρι του αγίου Γεωργίου της Κυζίκου.
To 634 μ.Χ. ξεκίνησε αγώνα εναντίον της αίρεσης του μονοθελητισμού. Ο αγώνας αυτός, καθώς και τα ποικίλα γεγονότα που ακολούθησαν, προκάλεσαν την σύλληψη και εξορία του Αγίου Μαξίμου, ο οποίος πέθανε το 662 μ.Χ. στην εξορία
 Μεταξύ των πολλών έργων του η «Μυσταγωγία» κατέχει τη σημαντικότερη θέση. Στο έργο του αυτό, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος εξυψώνεται προς το Θεό, ανεβαίνοντας σταδιακά και με αγώνα τις διάφορες πνευματικές βαθμίδες. Αναφέρεται ιδιαίτερα στην έννοια της Εκκλησίας, στον άνθρωπο σε σχέση με την υπόλοιπη δημιουργία και, κυρίως, στη Θεία Ευχαριστία, της οποίας εκθέτει, αναλύει και επεξηγεί τα επιμέρους τμήματα. Στη «Μυσταγωγία», λοιπόν, ο Άγιος Μάξιμος προσφέρει μια λαμπρή συμβολική ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας μέσα στα πλαίσια της βαθύτερης γνώσης του κόσμου και του ανθρώπου («κοσμολογικά» και «ανθρωπολογικά» πλαίσια), αλλά και μια θεολογική ανάλυση της Εκκλησίας.

β) Η αναγωγική πορεία του πιστού κατά τη Θεία Λειτουργία
Κατά την πρώτη είσοδο δηλώνεται η αποβολή της απιστίας, η αύξηση της πίστης, η ελάττωση της κακίας, η πρόοδος της αρετής, η εξαφάνιση της άγνοιας, η προσθήκη της γνώσης. Με την ακρόαση των θείων λόγων δηλώνονται οι μόνιμες και αμετάθετες έξεις και διαθέσεις της πίστης, που είπαμε, και της αρετής και της γνώσης, ενώ με τους θείους ύμνους που ακολουθούν, η θεληματική συγκατάθεση της ψυχής προς τις αρετές, και η πνευματική γλυκύ¬τητα κι ευχαρίστηση που δοκιμάζει απ' αυτές. Με την ιερή έπειτα ανάγνω¬ση του αγίου Ευαγγελίου δηλώνεται η συντέλεια του γήινου φρονήματος, σαν να ήταν η συντέλεια του αισθητού κόσμου. Με το κλείσιμο των θυρών δείχνεται η επιθυμητή μετάβαση και μετατόπιση της ψυχής από το φθαρτό κόσμο τούτο στο νοητό. Κλείνοντας τις αισθήσεις, σαν να ήσαν πόρτες, τις καθαρίζει από τα είδωλα της αμαρτίας. Με την είσοδο των αγίων μυστηρίων, δηλώνεται η τελειότερη και πνευματικότερη και νέα διδασκαλία και γνώση, σχετικά με την οικονομία του Θεού για χάρη μας. Με το θείο ασπασμό, η ταυτότητα όλων με όλους και πρώτα του καθενός με τον εαυτό του και το Θεό, ταυτόχρονα κατοχυρωμένη με ομόνοια, με ομοφροσύνη και αγάπη. Με την ομολογία του συμβόλου της πίστεως, η κατάλληλη ευχαριστία μας για τους ανέλπιστους τρόπους της σωτηρίας μας. Με το Τρισάγιο, η ένωση και ισοτιμία μας με τους αγίους αγγέλους και η ακατάπαυστη, αρμονική μελωδικότητα της δοξολογίας του Θεού. Με την προσευχή, κατά την οποία γινόμαστε άξιοι να καλούμε Πατέρα το Θεό, η γνησιότατη υιοθεσία με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Με το Εικόνα και τα υπόλοιπα, η χάρη και η οικειότητα, που μας ενοποιεί με το Θεό. Με την αγία μετάληψη των αχρά¬ντων και ζωοποιών μυστηρίων, η δυνατή να πραγματοποιηθεί ενότητα και ταυτότητα μ' εκείνον κατά συμμετοχή και ομοιότητα• εξαιτίας της αξιώνεται ο άνθρωπος, να γίνει από άνθρωπος Θεός.
(Μυσταγωγία, ΚΔ', 19-51, έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1989, σελ. 227-229).

γ) Η σειρά των βαθμίδων στις οποίες ανυψώνεται ο πιστός κατά τη Θεία Λειτουργία
Ο Άγιος Μάξιμος εκθέτει τα επιμέρους τμήματα της Θείας Λειτουργίας, περιγράφοντας την αναγωγή, το ανέβασμα, της πορείας του πιστού στο καθένα απ' αυτά.
1. Κατά την «πρώτη είσοδο» (τη λεγόμενη Μικρή Είσοδο), ο πιστός «αποβάλλει την απιστία, αυξάνει την πίστη, ελαττώνει την κακία, προοδεύει στην αρετή και εξαφανίζει την άγνοια με την προσθήκη της γνώσης». Αυτό συμβαίνει διότι κατά την πρώτη είσοδο εμφανίζεται συμβολικά ανάμεσά μας ο ίδιος ο Χριστός, που είναι η πηγή της αρετής και της πίστης.
2. Ακολουθεί η ακρόαση του Ευαγγελίου, όπου δηλώνονται όλες οι πλευρές της πίστης, της αρετής και της γνώσης. Ο Άγιος Μάξιμος σημειώνει ότι το περιεχόμενο του Ευαγγελίου είναι «η συντέλεια του γήινου φρονήματος». Δηλαδή, περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχει ανάγκη ο άνθρωπος, ώστε να εγκαταλείψει τις γήινες σκέψεις και να προσβλέψει προς τον ουρανό.
3. Η τάση αυτή του ανθρώπου να ανυψωθεί προς τον ουρανό, δηλώνεται και με το κλείσιμο των Ουρών του ιερού βήματος. Συμβολίζεται, έτσι. η ανάγκη «να κλείσει» ο πιστός τις αισθήσεις του προς την αμαρτία.
4. Η «είσοδος των αγίων μυστηρίων» (η Μεγάλη Είσοδος) υπενθυμίζει στον πιστό τη θεϊκή οικονομία για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η σωτηρία αυτή πραγματοποιήθηκε με τη σταυρική θυσία, την οποία συμβολίζει η Μεγάλη Είσοδος
5. Ακολουθεί ο ασπασμός της αγάπης. Πρόκειται για την εκδήλωση και την κατοχύρωση της ομόνοιας και της αγάπης μεταξύ των χριστιανών κλήρου και λαού. Χωρίς τις αρετές αυτές είναι αδύνατη η συμμετοχή του πιστού στο υπόλοιπο της Θείας Λειτουργίας.
6. Το «Σύμβολο της Πίστεως» που ακολουθεί, θυμίζει στους πιστούς όλες τις ευεργεσίες του Θεού προς τον άνθρωπο: τη δημιουργία, τη σωτηρία από το Χριστό, τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος, τη ζωή του αγιασμού μέσα στην Εκκλησία.
7. Ο Τρισάγιος Ύμνος εκφράζει τη μεγάλη αλήθεια, ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι ισότιμη με τους αγγέλους στο θέμα της δοξολογίας του Θεού. Το στοιχείο αυτό είναι σημαντικότατο, διότι συνειδητοποιούμε την ένωση του υλικού κόσμου (άνθρωποι) με τον πνευματικό κόσμο (άγγελοι) κατά τη Θεία Λειτουργία.
8. Η Κυριακή Προσευχή διαδηλώνει την υιοθεσία του ανθρώπου από το Θεό. Τονίζεται, έτσι, ότι με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος οι πιστοί αξιώνονται ν' αποκαλέσουν το Θεό πατέρα και να αισθανθούν την οικειότητα της ένωσής τους με το Θεό.
9. Η ενότητα του πιστού με το Θεό κορυφώνεται με τη «μετάληψη των αχράντων και ζωοποιών μυστηρίων». Όπως σημειώνει ο Άγιος Μάξιμος, με τη Θεία Μετάληψη ο άνθρωπος αξιώνεται να γίνει Θεός κατά χάριν. Αυτό σημαίνει ότι η Θεία Λειτουργία οδηγεί τον άνθρωπο στο δρόμο της θέωσης, δηλαδή της ανύψωσης του προς την τελική ενότητα και ταυτότητα με το Θεό.

 Δραστηριότητα: Βαθμίδες ανύψωσης του πιστού κατά τη Θεία Λειτουργία

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A106/116/903,3371/Extras/Html/kef6_en45_mystagwgia_popup.htm


 Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο πιστός ακολουθεί μια διαδρομή πνευματικής μύησης και ανύψωσης από τα ατελέστερα στα τελειότερα, από τη γη στον ουρανό, από την ανθρώπινη στην αγγελική κατάσταση και, τελικά, στη θέωση. Μέσα από τη γνώση της διδασκαλίας του Κυρίου (Ευαγγέλιο), τη συστράτευση με τους αγγέλους για τη δοξολογία του Θεού (Τρισάγιος Ύμνος), την επίγνωση των ευεργεσιών του Θεού για τον άνθρωπο (Μεγάλη Είσοδος- Σύμβολο της Πίστεως), ο άνθρωπος εγκαταλείπει το «γήινο φρόνημα», συνειδητοποιεί την υιοθεσία του από το Θεό και επιτυγχάνει την ένωση μαζί του (Θεία Μετάληψη).

Και για το τέλος το καθιερωμένο κουίζ
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A106/116/903,3371/Extras/Html/kef6_en45_quiz1_popup.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...