Η πρόταση ζωής της Εκκλησίας στο νέο

 

Ανακάλυψα στο ίντερνετ ένα κατηχητικό βοήθημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών το οποίο έχει επιμεληθεί ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός με θέμα : 

Σύγχρονα τραγούδια: αφορμή συζήτησης με τους νέους μας
(συνέχεια)

Θέμα 12: Η πρόταση ζωής της Εκκλησίας στο νέο

Στοχοθεσία: Α. Η Εκκλησία δεν λέει όχι στη χαρά, την αγάπη και τη ζωή, αλλά συνδέει τα πάντα με το Χριστό, για να τους δώσει την γνησιότητα που αλλιώς τους λείπει

Β. Το κοσμικό πνεύμα κατηγορεί την Εκκλησία ότι θέλει τον νέο με «όχι» και «απαγορεύσεις», εκτός της ζωής και της πραγματικότητας. Η Εκκλησία θέλει τον νέο ζωντανό άνθρωπο, προσωπικότητα, που να μπορεί να αντισταθεί και να κάνει τις δικές του επιλογές, χωρίς να αρνείται να συζητήσει με την εποχή του

Για σένα

(Στίχοι Ελεάνα Βραχάλη, μουσική και τραγούδι Μιχάλης Χατζηγιάννης, από τον δίσκο Ακατάλληλη Σκηνή)

Κι αν γίναν πολλά, εγώ έχω κι άλλη αντοχή

κι αν είδα πολλά, βλέπω και άλλη μια αρχή

αν, όπως κι αν ζεις, κάτι σου λείπει απ’ τη ζωή

κάτι σε κουράζει πολύ

κι ίσως στο βάθος σ’ εξαντλεί

εγώ το έχω φανταστεί...

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ τη διάθεσή σου να φτιάξω

για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ όσα δεν μπορώ να φωνάξω

Μ’ ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό τη διάθεσή σου ν’ αλλάξω.

Ν’ ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά.

Να τολμάς ξανά, να ζεις...

Κι αν όπως κι εσύ, δεν ξέρω πώς να αισθανθώ

κι αν ψάχνω να βρω, πώς να χαρείς για να χαρώ

κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ

πρέπει να σου πω σ’ αγαπώ

κι είναι η αγάπη μου βουνό

κρυμμένη μέσα μου καιρό

 Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ τη διάθεσή σου να φτιάξω

για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ όσα δεν μπορώ να φωνάξω

Μ’ ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό τη διάθεσή σου ν’ αλλάξω.

Ν’ ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά.

Να τολμάς ξανά, να ζεις...

Ερμηνευτικά σχόλια

Κι αν γίναν πολλά: είναι ένα από τα πιο αισιόδοξα και ζεστά νεανικά τραγούδια που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι μνημείο καλλιτεχνικής έκφρασης, ούτε μεγάλο τραγούδι, αλλά γίνεται πραγματικά διασκεδαστική τέχνη, γιατί χωρίς να μιλάει με τον συνηθισμένο τρόπο για το αιώνιο θέμα των σύγχρονων τραγουδιών (που είναι ο έρωτας), σου δημιουργεί μια χαρούμενη διάθεση και προτείνει αυτό που είναι η τέχνη και η ζωή: αφορμή για ένα συνεχές νέο ξεκίνημα.

Αντοχή- αρχή- κάτι σου λείπει απ’ τη ζωή- εγώ το έχω φανταστεί: Οι εμπειρίες της ζωής μας περιλαμβάνουν και την αποτυχία είτε στις σχέσεις είτε στα μαθήματά μας είτε στα όνειρά μας. Συνήθως αυτό που μας λείπει από  τη ζωή μας είναι κάποιος να ασχοληθεί μαζί μας, να μας αγαπήσει και να τον αγαπήσουμε, κι αυτό ξεκινά από την εφηβική μας ηλικία. Είτε γιατί οι γονείς μας δεν μας καταλαβαίνουν είτε γιατί οι φίλοι μας μάς σπρώχνουν, αναζητούμε κάποιον να δημιουργήσει μια σχέση μαζί μας. Το πιο φυσικό βέβαια είναι η αποτυχία, διότι η ανωριμότητα της ηλικίας δεν επιτρέπει να μπούνε σωστά κριτήρια ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά. Αυτό που χρειάζεται είναι πάντως η διάθεση για μια νέα αρχή. Η Εκκλησία μας το λέει «βαλείν αρχήν μετανοίας», δηλαδή κάθε στιγμή να ξεκινάμε από την αρχή  να αλλάζουμε μυαλό!

Για σένα τραγουδώ όσα δεν μπορώ να φωνάξω: η φωνή ενός ερωτευμένου ανθρώπου, η φωνή αυτού που δεν θέλει να κρατήσει την αλήθεια, την διάθεση για ζωή, την αγάπη μόνο για τον εαυτό του εκδηλώνεται με το τραγούδι. Να ένας ωραίος σκοπός για την αληθινή τέχνη!

Τη διάθεσή σου ν’ αλλάξω: είναι σπουδαίο τώρα που είμαστε έφηβοι, αλλά και κάθε στιγμή της ζωής μας να θέλουμε να αλλάξουμε τη διάθεση των άλλων, να τους βοηθούμε να βρίσκουν χαρά, να τους στηρίζουμε στη λύπη τους, να κάνουμε πράξη αυτό που ο Απόστολος Παύλος λέει για τους χριστιανούς: «να χαιρόμαστε μ’ αυτούς που χαίρονται και να λυπόμαστε μ’ αυτούς που λυπούνται».

Ν’ ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά, να τολμάς ξανά, να ζεις: τέσσερα πολύ όμορφα μηνύματα. Ν’ ανεβείς ψηλά, δηλαδή να μην στέκεσαι στο ψεύτικο, το συνηθισμένο, το πρόσκαιρο, το χωμάτινο, αλλά να ψάχνεις το όμορφο, το ουράνιο, το αιώνιο, το ξεχωριστό. Είμαστε ξεχωριστές προσωπικότητες, είτε έχουμε μεγάλα χαρίσματα είτε όχι και πρέπει να κοιτάμε ψηλά. Να γελάς συχνά, να μην το βάζεις κάτω, να θέλεις τη χαρά στη ζωή σου και να διώχνεις τη μιζέρια (η χαρά είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος). Να τολμάς ξανά, να μη στέκεσαι στις αποτυχίες σου, να μη βολεύεσαι, να μη συμβιβάζεσαι με την ήττα σου, αλλά να παλεύεις για να πετύχεις, να ρισκάρεις, να ζεις με έναν άλλο αέρα στη ζωή σου. Να ζεις, δηλαδή να χαίρεσαι τη ζωή σου, να μην κολλάς στο τσιγάρο, στα ναρκωτικά, στο ψέμα, στην αποτυχία, στην τηλεόραση, αλλά να ψάχνεις τη ζωή!

Πώς να χαρείς για να χαρώ κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ: Καλά όλα όσα λέμε, αλλά πώς να γίνουν πράξη; Πάντως, δεν μπορούν να γίνουν με το κλείσιμο στον εαυτό μας, αλλά με το να ανοιχτούμε στον άλλον με κριτήριο την αγάπη

Πρέπει να σου πω σ’ αγαπώ κι είναι η αγάπη μου βουνό κρυμμένη μέσα μου καιρό: γιατί η αγάπη που ισοδυναμεί με την ανοχή στον άλλο, την υπομονή, την προσφορά, το δόσιμο, είναι αυτή που μας βοηθά να πετύχουμε τα τέσσερα σημεία. Ακόμα κι αν  είναι η αγάπη κρυμμένη μέσα μας, αξίζει να την ανακαλύψουμε και να την κάνουμε στόχο ζωής!

Συμπεράσματα - Ερωτήσεις

1.  Η πρόταση ζωής της Εκκλησίας είναι για τους εφήβους, αλλά και για τον κάθε άνθρωπο, η αγάπη που μας κάνει να ανεβαίνουμε ψηλά, να ξεπερνούμε την κακία των άλλων και τον εγωισμό μας, να βρίσκουμε τη χαρά, το γέλιο και την δροσιά που η ηλικία μας και η νιότη μας επιβάλλουν, να τολμούμε και να μην συμβιβαζόμαστε (σα να είμαστε γέροι) και να ζούμε πραγματικά.

2.  Η Εκκλησία μας θέλει ζωντανούς και δημιουργικούς, όχι κατσούφηδες και μίζερους, μας θέλει να ξαναπροσπαθούμε διορθώνοντας τα λάθη μας, να βάζουμε τη σχέση μας με το Χριστό μπροστά, και με τη βοήθεια του πνευματικού μας αλλά και όσων μας αγαπούνε αληθινά να βρίσκουμε τον εαυτό μας, να έχει η ζωή μας νόημα.

3. Κι αν χάσουμε στη ζωή μας, να τολμήσουμε ξανά. Να αποφύγουμε μελαγχολίες, ναρκωτικά, εκδίκηση, ψέμα, κακία και να πάρουμε κουράγιο. Αυτό μας το δίνει η σχέση μας με το Θεό και η βεβαιότητα ότι μας αγαπά τόσο, ώστε να φτάσει μέχρι το θάνατο για μας, για τη σωτηρία μας, για να μας γίνει για μας  Ζωή και να μας δώσει Ζωή. Αρκεί να είμαστε στην Εκκλησία, αρκεί να θέλουμε αυτή τη Ζωή που μας προτείνει!     

4. Γιατί βολεύει τόσο τον κόσμο, όσο και πολλούς από τους φίλους και συυνομηλίκους να θεωρούν ότι η Εκκλησία καταπιέζει το νέο;

5. Γιατί η Εκκηλσία αποτυγχάνει να περάσει το μήνυμα του Ευαγγελίου, που είναι μήνυμα χαράς, μετάνοιας, αγάπης, αιώνιας ζωής στο νέο;

6. Γιατί η Θεία Λειτουργία δε γίνεται χώρος συνάντησης των νέων και φανέρωσης του μηνύματος της Βασιλείας του Θεού;

Πηγή