Ο πύργος της Βαβέλ

Μία γνωστή ιστορία που αναφέρεται στο ενδέκατο κεφάλαιο του βιβλίου της «Γένεσης» είναι αυτή του Πύργου της Βαβέλ.

Οι απόγονοι του Νώε με την ευλογία του Θεού πολλαπλασιάσθηκαν γρήγορα και ζούσαν με αγάπη και ειρήνη. Άλλοι από αυτούς έγιναν γεωργοί και ζούσαν με την καλλιέργεια της γης και άλλοι έτρεφαν κοπάδια από βόδια, πρόβατα και κατσίκια και ζούσαν από τα προϊόντα της κτηνοτροφίας, άλλοι έγιναν κυνηγοί και άλλοι εξασκούσαν κάποια τέχνη από αυτές που σιγά-σιγά επινοούσαν οι άνθρωποι.

Οι άνθρωποι έμαθαν επίσης να κατασκευάζουν πλίθινα σπίτια και η ζωή τους συνεχώς βελτιωνόταν.

Ωστόσο, καθώς ο πληθυσμός συνεχώς αυξανόταν, δεν χωρούσαν πια στον τόπο όπου είχαν εγκατασταθεί ο Νώε και τα παιδιά του μετά τον κατακλυσμό. Έπρεπε να μετακινηθούν προς άλλα μέρη, να αναζητήσουν αλλού εύφορα εδάφη, να φτιάξουν καινούρια σπίτια και να ζήσουν πιο άνετα. Τράβηξαν λοιπόν δυτικά κι έφτασαν σε μια πολύ εύφορη και μεγάλη πεδιάδα, που την ονόμασαν Σεναάρ. Εκεί εγκαταστάθηκαν. Μετά από αρκετά χρόνια και η νέα τους εγκατάσταση δεν επαρκούσε, γιατί είχαν πάλι αυξηθεί πολύ. Αποφάσισαν να χωριστούν σε ομάδες και να σκορπιστούν προς διάφορες κατευθύνσεις, μα, πριν χωρίσουν, αποφάσισαν να δημιουργήσουν στη Σεναάρ κάτι ξεχωριστό και μοναδικό, που θα θύμιζε στις επόμενες γενιές το πέρασμά τους. Αποφάσισαν να χτίσουν μια μεγάλη πολιτεία με πολλά και ωραία σπίτια και στη μέση αυτής της πολιτείας έναν πύργο πολύ ψηλό, τόσο ψηλό που η κορυφή του να φτάνει στον ουρανό. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνονταν ξακουστοί και στους σύγχρονους λαούς και στους απογόνους τους και όλοι θα θαύμαζαν το εντυπωσιακό έργο τους.

Αυτά ήταν τα σχέδια των ανθρώπων. Κατέβηκε όμως ο Θεός να δει τα έργα τους και είπε: «Τώρα όλοι αυτοί αποτελούν έναν λαό με κοινή γλώσσα. Αυτό το έργο είναι η αρχή των αλαζονικών τους πράξεων. Από δω και πέρα ό,τι σκέφτονται θα μπορούν να το πραγματοποιούν. Εμπρός, ας επιφέρουμε σύγχυση στη γλώσσα τους, ώστε να μην καταλαβαίνει ο ένας τι του λέει ο άλλος». Πράγματι, από εκείνη τη στιγμή προκλήθηκε σύγχυση γλωσσών. Όσοι εργάζονταν στον πανύψηλο πύργο της Σεναάρ δεν μπορούσαν πια να συνεννοηθούν. Το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι άνθρωποι απογοητευμένοι διασκορπίσθηκαν προς πολλές κατευθύνσεις σ’ όλη τη γη και δημιούργησαν ξεχωριστά έθνη και λαούς.

Ο πύργος που προσπαθούσαν να υψώσουν ως τον ουρανό ονομάστηκε Πύργος της Βαβέλ, δηλαδή της συγχύσεως, και από τότε συμβολίζει την αλαζονία των ανθρώπων, αλλά και την αδυναμία συνεννόησης που συχνά επιδεικνύουν οι άνθρωποι, όταν πρέπει να συνεργασθούν για κάποιο πολύ σπουδαίο θέμα.

Κάντε κλικ εδώ, για να ακούσετε την αφήγηση του κειμένου.

 

Πηγή/Αναδημοσίευση:http://www.pemptousia.gr