Υπάρχει αληθινή φιλία;

 

Ανακάλυψα στο ίντερνετ ένα κατηχητικό βοήθημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών το οποίο έχει επιμεληθεί ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός με θέμα : 

Σύγχρονα τραγούδια: αφορμή συζήτησης με τους νέους μας
(συνέχεια)

Θέμα 24: Υπάρχει αληθινή φιλία;

Στοχοθεσία: Α. Να δείξουμε στα παιδιά το αληθινό νόημα της φιλίας, αλλά και ότι οι παρέες, όταν δεν είναι επιλεγμένες, να μας οδηγήσουν σε άσχημους δρόμους 

Β. Η Εκκλησία προτείνει την αγιότητα ως φιλία με το Χριστό και την καλλιέργεια της σχέσης μαζί Του. Ο Χριστός είναι ο μεγάλος και έμπιστός μας φίλος

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια

(Στίχοι Μιχάλης Γκανάς, μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, τραγούδι Γεράσιμος Ανδρεάτος, από τον δίσκο Λόγω Τιμής )

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε, τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους,

Παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε, ονόματα και βλέμματα και δρόμους.

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια που θυμάσαι και θυμάμαι,

Τίποτε δεν χάθηκε ακόμα όσο ζούμε και πονάμε.

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια μόνο τρόπο να κοιτάνε.

Κι αν άλλαξαν οι φίλοι μας λιγάκι, αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας

Χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι, αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας.

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια που θυμάσαι και θυμάμαι,

Τίποτε δεν χάθηκε ακόμα όσο ζούμε και πονάμε.

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια μόνο τρόπο να κοιτάνε.

Ερμηνευτικά σχόλια

Στα ίδια μέρη: Το τραγούδι μας μιλά για την φιλία και την παρέα των ανθρώπων και ιδίως των νέων. Η φιλία χτίζεται μέσα από τους τόπους που βρίσκεται ο καθένας, το σχολείο, το φροντιστήριο, τους δρόμους και τρόπους της διασκέδασης, στις εκδρομές, στις διακοπές. Ο τόπος συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους, κι ακόμη κι αν χανόμαστε μεταξύ μας, μια επαναφορά στους παλιούς τόπους συνάντησης μας κάνει να ξαναθυμόμαστε τη σχέση μας. Επομένως, η φιλία είναι η σχέση του τόπου και της συνάντησης μεταξύ των ανθρώπων.

Τα χέρια να περάσουμε στους ώμους: απλότητα, αγάπη και ζεστασιά τα χαρακτηριστικά της φιλίας.

Παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε: Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους, τους θυμίζει συναισθήματα, εικόνες, λέξεις, παρέες κοινές

Ονόματα και βλέμματα και δρόμους: Ονόματα, πρόσωπα και μάτια και κοινούς δρόμους…

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια: Δεν μπορούν να αλλάξουν οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες ζωής που ζούνε οι φίλοι μαζί, όσο κι αν περνάνε τα χρόνια, όσο κι αν ο άνθρωπος επανεκτιμά τη ζωή του και ωριμάζει…

Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα όσο ζούμε και πονάμε: Η ελπίδα του ανθρώπου ότι θα παραμείνει νέος εξαρτάται από το αν ζει τη ζωή που ζει και δεν επιβιώνει απλώς, αλλά και όσο πονάει, όσο πληγώνεται, δηλαδή ζει με ευαισθησία και αγάπη…

Μόνο τρόπο να κοιτάνε:  Η ωριμότητα, οι εμπειρίες βοηθούν τον άνθρωπο να δει αλλιώτικα τη ζωή…

Κι αν άλλαξαν…αλλάξαμε:  Η αλλαγή χαρακτηριστικό σημείο της ζωής του ανθρώπου. Ο χρόνος απομακρύνει τους φίλους, η αλλαγή τόπου, οι φροντίδες και η ωριμότητα,

Αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας:  Η αισιοδοξία ότι η αληθινή φιλία δεν μπορεί να χαθεί…

Συμπεράσματα – Ερωτήσεις

1. Η φιλία είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Χωρίς αυτήν ο άνθρωπος παραμένει μόνος του. Το ερώτημα είναι τι είδους φίλοι μας ταιριάζουν και πώς πρέπει να τους επιλέγουμε. Συνήθως διαλέγουμε φίλους αυθόρμητα, επειδή νομίζουμε πως ταιριάζουμε και ταιριάζουν μαζί μας. Δύσκολα κριτικάρουμε τους φίλους μας και σίγουρα δεν είναι τόσο η λογική που μας σπρώχνει να κάνουμε παρέες, αλλά η καρδιά και η συνήθεια.

2. Συχνά στην εφηβεία μπαίνει το δίλημμα: «φιλία ή έρωτας;». Η απάντησή μας να είναι «φιλία». Να μην πουλάμε τους φίλους μας για πρόσκαιρα αισθήματα, που δεν θα μας κάνουν ευτυχισμένους και γρήγορα θα μας απομακρύνουν από αυτούς που πραγματικά μας αγαπούν και αγαπούμε

3. Να έχουμε κριτήρια στο πώς επιλέγουμε τους φίλους μας. Υπάρχουν παρέες που μας απομακρύνουν από το Θεό, μας κάνουν και βγάζουμε έναν κακό εαυτό στο όνομα της ελευθερίας και της απόλαυσης της ζωής και κυρίως, δε μας δίνουν γνήσια χαρά

4. Όσοι πιστεύουμε στο Χριστό, Τον αισθανόμαστε ως εκείνο τον μεγάλο φίλο που ουδέποτε θα μας προδώσει. Κι αν τα καταφέρουμε και ζούμε με τον τρόπο που Αυτός θέλει, δηλαδή τη ζωή της Εκκλησίας, και, κυρίως πηγαίνουμε εκεί μαζί με τους φίλους μας, τότε θα έχουμε επιτύχει την καλύτερη φιλία.

5. Φίλοι του Θεού είναι και οι Άγιοι, λόγω της αρετής τους και της αγάπης στο Θεό. Γι’ αυτό και τα δικά μας πρότυπα στη ζωή της Εκκλησίας είναι αυτοί και όχι άλλοι.

6.  Ποια είναι τα κριτήρια, βάσει των οποίων πρέπει να διαλέγουμε τους φίλους μας;

7. Υπάρχουν κακές παρέες; Πώς τις διακρίνουμε και πώς μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ αυτές;

8. Πότε διαλύεται μια φιλία;

9. Ποιες είναι οι θετικές συνέπειες της παρουσίας των φίλων στη ζωή μας;

Μπορεί ένα αγόρι να είναι φίλος με ένα κορίτσι και το αντίστροφο;

Βοηθητικό κείμενο

   «Κι αν ακόμη αναφέρεις άπειρους θησαυρούς, τίποτε δεν είναι αντάξιο με έναν γνήσιο φίλο... Εκείνα  που δεν τολμά ο άνθρωπος να τα πει για τον εαυτό του, θα του τα πει ο αληθινός φίλος... Όταν η ψυχή βρει κάποιον που έχει τα ίδια μ’ αυτή πνευματικά ενδιαφέροντα, αναπαύεται και αναπαύει... Αυτό είναι φιλία, εκείνος που αγαπάει κι εκείνος που αγαπιέται να μην είναι πλέον δύο χωριστοί άνθρωποι, αλλά ένας, όσον αφορά τις επιθυμίες και τα φρονήματα...

Μην κρατάς κοντά σου φίλους που είναι δάσκαλοι βλάβης. Μην κρατάς φίλους που είναι εραστές περισσότερο του φαγητού παρά της φιλίας. Γιατί όλοι οι φίλοι αυτού του είδους, αν θέσεις τέρμα στις απολαύσεις, διαλύουν και τη φιλία. Ενώ εκείνοι που σε συναναστρέφονται για την αρετή σου, μένουν συνεχώς κοντά σου, υπομένοντας κάθε δύσκολη περίσταση... Αν σε βλάπτουν οι φιλίες και σε παρασύρουν στη ζωή της ασέβειας, ακόμα κι αν φίλοι σου είναι οι ίδιοι οι γονείς σου, φύγε». 

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Πηγή