Το πνεύμα του ηθικισμού δηλ. ο περιορισμός της χριστιανικής ζωής στην ηθική βελτίωση, έχει επηρεάσει αρνητικά την ευσέβεια και την πνευματικότητα των χριστιανών. Λόγω δυτικής θεολογικής επιδράσεως πολλές φορές παύουμε να επιδιώκουμε την θέωσι.
Η αγωγή όμως της ηθικής καλλιτερεύσεως είναι αγωγή ανθρωποκεντρική, με κέντρο τον άνθρωπο. Σ’ αυτήν προέχει η ανθρωπίνη προσπάθεια κι όχι η Χάρις του Θεού. Φαίνεται ότι μας σώζει η ηθική μας κι όχι η Χάρις του Θεού.
Γι’ αυτό και σε μια τέτοια κατάσταση και ζωή δεν έχουμε αληθινές εμπειρίες του Θεού, και η ψυχή δεν αναπαύεται πραγματικά, δεν ξεδιψά. Αυτή η αγωγή, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε, μη εκπροσωπώντας το γνήσιο πνεύμα της Εκκλησίας του Χριστού, είναι εν πολλοίς υπεύθυνη και για την αθεΐα και την αδιαφορία προς την πνευματική ζωή πολλών συνανθρώπων μας και δη των νέων.
Αντί να μιλούμε οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι κληρικοί και όλοι οι εργάτες της Εκκλησίας, στα Κατηχητικά μας, στα κηρύγματα μας και αλλού, για μια στείρα βελτίωση του ανθρώπου, ας παιδαγωγούμε τους χριστιανούς μας προς την θέωσι, όπως είναι το γνήσιο πνεύμα και η εμπειρία της Εκκλησίας. Οι αρετές άλλωστε, όσο μεγάλες κι αν είναι, δεν αποτελούν τον σκοπό της χριστιανικής ζωής μας, αλλά μέσα και τρόπους που μας προετοιμάζουν να δεχθούμε την θέωσι, την Χάρι του Αγίου Πνεύματος, όπως επιγραμματικά διδάσκει ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Αρχιμ. Γεώργιος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους
Η αγωγή όμως της ηθικής καλλιτερεύσεως είναι αγωγή ανθρωποκεντρική, με κέντρο τον άνθρωπο. Σ’ αυτήν προέχει η ανθρωπίνη προσπάθεια κι όχι η Χάρις του Θεού. Φαίνεται ότι μας σώζει η ηθική μας κι όχι η Χάρις του Θεού.
Γι’ αυτό και σε μια τέτοια κατάσταση και ζωή δεν έχουμε αληθινές εμπειρίες του Θεού, και η ψυχή δεν αναπαύεται πραγματικά, δεν ξεδιψά. Αυτή η αγωγή, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε, μη εκπροσωπώντας το γνήσιο πνεύμα της Εκκλησίας του Χριστού, είναι εν πολλοίς υπεύθυνη και για την αθεΐα και την αδιαφορία προς την πνευματική ζωή πολλών συνανθρώπων μας και δη των νέων.
Αντί να μιλούμε οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι κληρικοί και όλοι οι εργάτες της Εκκλησίας, στα Κατηχητικά μας, στα κηρύγματα μας και αλλού, για μια στείρα βελτίωση του ανθρώπου, ας παιδαγωγούμε τους χριστιανούς μας προς την θέωσι, όπως είναι το γνήσιο πνεύμα και η εμπειρία της Εκκλησίας. Οι αρετές άλλωστε, όσο μεγάλες κι αν είναι, δεν αποτελούν τον σκοπό της χριστιανικής ζωής μας, αλλά μέσα και τρόπους που μας προετοιμάζουν να δεχθούμε την θέωσι, την Χάρι του Αγίου Πνεύματος, όπως επιγραμματικά διδάσκει ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Αρχιμ. Γεώργιος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.