…Ποιος θα μπορούσε να είναι ο αερόσακος που χωρίζει Εκκλησία και νέους; Και ποιος τον χρειάζεται; Ένα τέτοιο εξάρτημα χρησιμοποιείται για να προφυλάσσει από τα καταστροφικά αποτελέσματα μια σύγκρουσης. Αλλά θα συγκρουστούν πραγματικά Εκκλησία και νέοι; Μήπως χωρίς αερόσακο θα συνέβαινε απλώς το αγκάλιασμά τους;
Αλλ’ ακόμη κι αν προέκυπτε κάτι οδυνηρό από τη συνάντηση , μήπως δεν θα ήταν τόσο καταστροφικό; Μήπως η περιβόητη σύγκρουση θα συνίστατο μόνο στον πόνο της αλλαγής. Μιας αλλαγής που έχουν τόσο ανάγκη και τα δυο μέρη; Οι νέοι για να συναντηθούν με τον προσωπικό Θεό και να Τον εμπιστευτούν ώστε να τους αλλάξει τη ζωή. Η Εκκλησία για να φιλοξενήσει τους νέους ως πραγματικά μέλη της και να αφεθεί να την αλλάξουν, κάνοντάς την πιο συμπονετική, πιο προσγειωμένη πιο αληθινή.
Τους ποικίλους αερόσακους που επιστρατεύονται για να μην γίνει η συνάντησή τους συντηρούν και τα δυο μέρη. Απλώς, όπως συμβαίνει πάντοτε στις ανθρώπινες σχέσεις, είναι εύλογο να πέφτει περισσότερη ευθύνη και μερίδιο επανόρθωσης στον μεγαλύτερο, στον εμπειρότερο, στον πνευματικότερο, δηλαδή σ’ αυτόν που ισχυρίζεται πώς είναι η Εκκλησία.
«Δυο Προλογικά Λόγια» από το βιβλίο: «Εκκλησία και νέοι χωρίς αερόστατο», π. Βασίλειος Θερμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.