Θυμάσαι τη μέρα...???

"Κάποτε μια κοπέλα μου έδωσε ένα ποίημα και μου επέτρεψε να το μοιραστώ μαζί σας και θέλω να σας το πω, γιατί εξηγεί τι συμβαίνει, όταν αναβάλλει κανείς συνέχεια ξανά και ξανά — και ιδιαίτερα, όταν αναβάλλει να δείξει το ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους που αγαπάει πραγματικά.

Η κοπέλα θέλει να μείνει ανώνυμη, το ποίημά της ονομάζεται «Πράγματα που δεν έκανες» και λέει:

Θυμάσαι τη μέρα που δανείστηκα το καινούργιο σου αυτοκίνητο και το τρακάρισα;

 Νόμισα πως θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες.

Και θυμάσαι τη φορά που επέμενα να πάμε στη θάλασσα κι εσύ έλεγες ότι θα βρέξει, και έβρεξε; Νόμιζα πως θα μου' λεγες, «Στο 'χα πει». Μα δεν το έκανες.

Θυμάσαι τη φορά που φλερτάρισα με όλους τους άντρες για να σε κάνω να ζηλέψεις, και συ ζήλεψες;
Νόμιζα πως θα με παρατούσες, μα δεν το έκανες.

 Θυμάσαι τη φορά που λέρωσα την ταπετσαρία του αυτοκινήτου σου με κρέμα φράουλα;                      Νόμιζα πως θα με χτυπούσες, μα δεν το έκανες.

Και θυμάσαι τη φορά που ξέχασα να σου πω πως ο χορός ήταν επίσημος κι ήρθες με το μπλουτζίν; Νόμιζα πως θα'φευγες, αλλά δεν το 'κανες.

 Ναι, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δεν τα έκανες. 

Αλλά με δέχτηκες και μ'αγάπησες και με προστάτεψες.

 Υπήρχαν χιλιάδες πράγματα που ήθελα να σου ανταποδώσω όταν θα γύριζες από το Βιετνάμ.

Αλλά δε γύρισες...."

Λεο Μπουσκάλια : Να Ζεις, Ν'Αγαπάς και Να Μαθαίνεις