Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος;

Δυο τραγούδια, δυο διαφορετικές οπτικές!!!



           Κεμάλ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καλιαλόγλου

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...



Κι όμως......Μπορεί να αλλάξει Κεμάλ

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης

Ως και τ' αγάλματα
κάνουνε άλματα
Μ' αυτοί που ξέρουν δεν μιλάνε
Όλα τα πράγματα
γίνονται θαύματα
κι οι νεκροκεφαλές γελάνε

Αυτός ο κόσμος
μπορεί ν' αλλάξει, Κεμάλ
Μέσα στις καρδιές
στις πλατείες, σε γραφεία οβάλ
θέλει σωστοί χιλιάδες
να 'ναι στους τροχούς
να 'ναι η ψυχή η νύφη
και γαμπρός ο νους

Τα προαιώνια
κρύβουν νετρόνια
που με μία έκρηξη αλλάζουν
Και οι θεούληδες
οι καημενούληδες
γίνονται ντεμοντέ κι αράζουν