Από το ιστολόγιο : Η Θεολογία Μεσοπέλαγα, του Ανδρέα Αργυρόπουλου (μαζί με την εικόνα)
Μήνυμα Χριστουγέννων 2013
«Λαθὼν ἐτέχθης ὑπὸ τὸ σπήλαιον...»
(Κρυφὰ γεννήθηκες [Χριστέ] μέσα στὸ σπήλαιο...)
(ὕμνος ἑσπερινοῦ Χριστουγέννων)
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!
Ἐπικοινωνῶ μαζί σας σήμερα, τὴ μεγάλη μέρα τῶν Χριστουγέννων, μὲ μεγάλη χαρά! Μέσα ἀπ᾽ αὐτὸ τὸμήνυμα νιώθω νὰ εἶμαι παρὼν σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καὶ δοξάζω τὸν Κύριο τῆς δόξης!Ἔχω καὶ φέτος τὴ δυνατότητα νὰ συνεορτάσω μὲ ὅλους ἐσᾶς τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ σᾶς μεταφέρω τὴν εὐλογία τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας μας.
Τὸ πιὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς τοῦ κόσμου, ἡ γέννηση Ἐκείνου ποὺ χώρισε τὴν Ἱστορία στὰ δύο, πραγματοποιεῖται, ὅπως ἀκοῦμε στὰ εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα τῆς γιορτῆς, μὲ τρόπο λιτὸ καὶ ἀπέριττο. Σ᾽ ἕνα σπήλαιο γεννήθηκε ὁ Χριστὸς κ᾽ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Παναγία Μητέρα Του καὶ τὸν δίκαιο Ἰωσήφ, ἐλάχιστοι ἦταν ἐκεῖνοι ποὺ ἀντιλήφθηκαν στὴ συνέχεια τί πραγματικὰ συνέβη. Ὁ Ἄρχοντας οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦθανάτου, εἰσέρχεται στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία ἀθόρυβα καὶ ταπεινά, ἔτσι ὅπως ταιριάζει σ᾽ ὅλα τὰ σπουδαῖα πράγματα τῆς ζωῆς. Καὶ πίσω ἀπὸ τὴν ἀφοπλιστικὴ ἁπλότητα αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς γεννιέται ὡςἕνας ἀπὸ μᾶς, δὲν κρύβεται τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸν σεβασμό Του στὴν ἐλευθερία· τὴν ἐλευθερία ποὺ ὁ Ἴδιος δώρισε στὸν ἄνθρωπο, ὅταν τὸν ἔπλασε κατ᾽ εἰκόνα δική Του καὶ ὁμοίωση. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιβάλλεται σὲκανένα. Ὡς κατ᾽ ἐξοχὴν ἐλεύθερη πράξη, ἀφήνει ἀπόλυτα ἐλεύθερους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν, νὰδεχτοῦν τὴν εὐεργεσία, νὰ τὴν ἀγνοήσουν ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὴν ἀπορρίψουν.
Ἴσως δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ προτιμοῦσαν μία πομπώδη εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἱστορία, μὲ τρόπο δηλαδὴ ποὺ νὰ μὴ ἀφήνει περιθώρια ἀρνήσεώς της. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ὑποκύψαμε, δυστυχῶς κι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, στὸν πειρασμὸ νὰ ἐπιθυμοῦμε ἕνα Θεό, ποὺ νὰ ἐπιβάλλει διαρκῶς τὴν παρουσία Του. Ἕνα Θεό, ποὺ νὰ εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὶς ἐπιλογές μας, κατὰ προτίμηση νὰ ἱκανοποιεῖ τὶς ἐπιθυμίες μας, νὰπαρεμβαίνει καὶ ν᾽ ἀναιρεῖ αὐτομάτως καὶ μὲ θεαματικὸ τρόπο τὸ κακό, ποὺ ἐξάπαντος ἐμεῖς οἱ ἴδιοι προκαλοῦμε. Μαθημένοι στὴ δύναμη τῆς αὐτοπροβολῆς ἢ τῆς λεγόμενης κοινωνικῆς ἀναγνώρισης, νιώθουμε σχεδὸν ὡς σκάνδαλο τὴν ταπείνωση τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ Κύριος ἐπιμένει νὰ παραμένει στὴν ἀφάνεια καί - μιλώντας μὲ τὰσημερινὰ δεδομένα - δὲν ἐπιτρέπει σὲ καμμία κάμερα νὰ καταγράψει ὅ,τι δὲν καταγράφεται, τὸ μυστήριο τῆς γέννησής Του, ὥστε νὰ προβληθεῖ στὴ συνέχεια ὡς δημοφιλὲς βίντεο στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, μὲ μερικὰἑκατομμύρια ὀπαδῶν νὰ δηλώνουν πόσο τοὺς ἀρέσει.
Ὁ Χριστὸς διασχίζει τὴν Ἱστορία μὲ βήματα ταπεινά, ἐπειδή, ὅταν γεννήθηκε, σαρκώθηκε στὸ πρόσωπό Του ἡ ἀγάπη. Ἔκτοτε, ὅπως τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν καταγραφὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ δὲν καυχιέται, οὔτε εἶναι ἐγωιστής. Ἀντιθέτως· πορεύεται στὴ ζωὴ ταπεινά, μὲ μακροθυμία καὶ καλοσύνη. Ἀγαπᾶἀθόρυβα καὶ μοιράζεται μὲ τὴν ἀλληλεγγύη τὰ ὑπάρχοντά του μ᾽ ὅλο τὸν κόσμο, ποὺ πεινᾶ καὶ διψᾶ γιὰ τὸν Θεό.
Ὁλόψυχη εἶναι ἡ εὐχή μου νὰ ἐπιδοθοῦμε μὲ ταπεινὸ ζῆλο στὸ ἄθλημα τῆς ἀγάπης. Δίχως νὰ ξέρει τὸἀριστερό μας χέρι τί πράττει τὸ δεξί, νὰ δώσουμε τὸν ἕνα ἀπὸ τοὺς δύο χιτῶνες μας, νὰ μοιραστοῦμε τὸν ἐπιούσιοἄρτο καὶ τὸ ὕδωρ τῆς βιοτῆς μας, νὰ ἀφουγκραστοῦμε τὸν πόνο καὶ νὰ γιορτάσουμε τὴν χαρὰ τῶν συνοδοιπόρων μας στὸ ὑπέροχο ταξίδι τῆς ζωῆς πρὸς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἤδη ἔφθασε καὶ ἀπομένει μόνο νὰ φανερωθεῖ σὲὅλη τὴ δόξα της στὸν μέλλοντα αἰώνα.
Βόννη, Χριστούγεννα 2013
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος
Μήνυμα Χριστουγέννων 2013
«Λαθὼν ἐτέχθης ὑπὸ τὸ σπήλαιον...»
(Κρυφὰ γεννήθηκες [Χριστέ] μέσα στὸ σπήλαιο...)
(ὕμνος ἑσπερινοῦ Χριστουγέννων)
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι τῆς Γερμανίας!
Ἐπικοινωνῶ μαζί σας σήμερα, τὴ μεγάλη μέρα τῶν Χριστουγέννων, μὲ μεγάλη χαρά! Μέσα ἀπ᾽ αὐτὸ τὸμήνυμα νιώθω νὰ εἶμαι παρὼν σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καὶ δοξάζω τὸν Κύριο τῆς δόξης!Ἔχω καὶ φέτος τὴ δυνατότητα νὰ συνεορτάσω μὲ ὅλους ἐσᾶς τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ σᾶς μεταφέρω τὴν εὐλογία τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας μας.
Τὸ πιὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς τοῦ κόσμου, ἡ γέννηση Ἐκείνου ποὺ χώρισε τὴν Ἱστορία στὰ δύο, πραγματοποιεῖται, ὅπως ἀκοῦμε στὰ εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα τῆς γιορτῆς, μὲ τρόπο λιτὸ καὶ ἀπέριττο. Σ᾽ ἕνα σπήλαιο γεννήθηκε ὁ Χριστὸς κ᾽ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Παναγία Μητέρα Του καὶ τὸν δίκαιο Ἰωσήφ, ἐλάχιστοι ἦταν ἐκεῖνοι ποὺ ἀντιλήφθηκαν στὴ συνέχεια τί πραγματικὰ συνέβη. Ὁ Ἄρχοντας οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦθανάτου, εἰσέρχεται στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία ἀθόρυβα καὶ ταπεινά, ἔτσι ὅπως ταιριάζει σ᾽ ὅλα τὰ σπουδαῖα πράγματα τῆς ζωῆς. Καὶ πίσω ἀπὸ τὴν ἀφοπλιστικὴ ἁπλότητα αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς γεννιέται ὡςἕνας ἀπὸ μᾶς, δὲν κρύβεται τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸν σεβασμό Του στὴν ἐλευθερία· τὴν ἐλευθερία ποὺ ὁ Ἴδιος δώρισε στὸν ἄνθρωπο, ὅταν τὸν ἔπλασε κατ᾽ εἰκόνα δική Του καὶ ὁμοίωση. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιβάλλεται σὲκανένα. Ὡς κατ᾽ ἐξοχὴν ἐλεύθερη πράξη, ἀφήνει ἀπόλυτα ἐλεύθερους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν, νὰδεχτοῦν τὴν εὐεργεσία, νὰ τὴν ἀγνοήσουν ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὴν ἀπορρίψουν.
Ἴσως δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ προτιμοῦσαν μία πομπώδη εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἱστορία, μὲ τρόπο δηλαδὴ ποὺ νὰ μὴ ἀφήνει περιθώρια ἀρνήσεώς της. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ὑποκύψαμε, δυστυχῶς κι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, στὸν πειρασμὸ νὰ ἐπιθυμοῦμε ἕνα Θεό, ποὺ νὰ ἐπιβάλλει διαρκῶς τὴν παρουσία Του. Ἕνα Θεό, ποὺ νὰ εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὶς ἐπιλογές μας, κατὰ προτίμηση νὰ ἱκανοποιεῖ τὶς ἐπιθυμίες μας, νὰπαρεμβαίνει καὶ ν᾽ ἀναιρεῖ αὐτομάτως καὶ μὲ θεαματικὸ τρόπο τὸ κακό, ποὺ ἐξάπαντος ἐμεῖς οἱ ἴδιοι προκαλοῦμε. Μαθημένοι στὴ δύναμη τῆς αὐτοπροβολῆς ἢ τῆς λεγόμενης κοινωνικῆς ἀναγνώρισης, νιώθουμε σχεδὸν ὡς σκάνδαλο τὴν ταπείνωση τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ Κύριος ἐπιμένει νὰ παραμένει στὴν ἀφάνεια καί - μιλώντας μὲ τὰσημερινὰ δεδομένα - δὲν ἐπιτρέπει σὲ καμμία κάμερα νὰ καταγράψει ὅ,τι δὲν καταγράφεται, τὸ μυστήριο τῆς γέννησής Του, ὥστε νὰ προβληθεῖ στὴ συνέχεια ὡς δημοφιλὲς βίντεο στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, μὲ μερικὰἑκατομμύρια ὀπαδῶν νὰ δηλώνουν πόσο τοὺς ἀρέσει.
Ὁ Χριστὸς διασχίζει τὴν Ἱστορία μὲ βήματα ταπεινά, ἐπειδή, ὅταν γεννήθηκε, σαρκώθηκε στὸ πρόσωπό Του ἡ ἀγάπη. Ἔκτοτε, ὅπως τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν καταγραφὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ δὲν καυχιέται, οὔτε εἶναι ἐγωιστής. Ἀντιθέτως· πορεύεται στὴ ζωὴ ταπεινά, μὲ μακροθυμία καὶ καλοσύνη. Ἀγαπᾶἀθόρυβα καὶ μοιράζεται μὲ τὴν ἀλληλεγγύη τὰ ὑπάρχοντά του μ᾽ ὅλο τὸν κόσμο, ποὺ πεινᾶ καὶ διψᾶ γιὰ τὸν Θεό.
Ὁλόψυχη εἶναι ἡ εὐχή μου νὰ ἐπιδοθοῦμε μὲ ταπεινὸ ζῆλο στὸ ἄθλημα τῆς ἀγάπης. Δίχως νὰ ξέρει τὸἀριστερό μας χέρι τί πράττει τὸ δεξί, νὰ δώσουμε τὸν ἕνα ἀπὸ τοὺς δύο χιτῶνες μας, νὰ μοιραστοῦμε τὸν ἐπιούσιοἄρτο καὶ τὸ ὕδωρ τῆς βιοτῆς μας, νὰ ἀφουγκραστοῦμε τὸν πόνο καὶ νὰ γιορτάσουμε τὴν χαρὰ τῶν συνοδοιπόρων μας στὸ ὑπέροχο ταξίδι τῆς ζωῆς πρὸς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἤδη ἔφθασε καὶ ἀπομένει μόνο νὰ φανερωθεῖ σὲὅλη τὴ δόξα της στὸν μέλλοντα αἰώνα.
Βόννη, Χριστούγεννα 2013
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.