ΞΑΝΑΒΡΗΚΑ, λακωνικά καταγραμμένη από τον Ζήσιμο Λορεντζάτο, μια σπαραχτική ιστορία με άκρως παραμυθητικό τέλος, γνωστή σε αρκετούς εδώ και πολλά χρόνια. Κρίνω αναγκαίο να την καταγράψω, προτού αφηγηθώ μιαν άλλη, εξίσου σπαρακτική:
Τα παπαδιαμαντικά σύνορα "μεταξύ της θείας και ανθρώπινης δικαιοσύνης" τα προσδιόρισε, μια για πάντα, με την πνευματική φρονιμάδα του, ο Αγιορείτης ασκητής Παΐσιος, όταν του ζητήθηκε, από τους ενδιαφερόμενους, η γνώμη για την απόφαση ενός παπά, σε κάποιο χωριό της Μακεδονίας, να μη διαβάσει τη νεκρώσιμη ακολουθία σε ένα κοριτσάκι που κρεμάστηκε από ένα δέντρο, επειδή σκοινιάστηκε η γίδα τους-εκεί που βόσκαγε την βρήκε πνιγμένη- και την είχε φοβερίσει από το πρωί ο πατέρας της πως, αν δεν πρόσεχε και πάθαινε τίποτα το ζωντανό, θα την κρεμούσε: -"Καλά έκανε ο παπάς" είπε ο πάτερ Παΐσιος, "που δεν το διάβασε (το κοριτσάκι) και καλά έκανε και ο Θεός που το πήρε στον Παράδεισο!"
Η βεβαιότητα του Γέροντα για το πού βρίσκεται το αυτοκτόνο κοριτσάκι εδράζεται στο ανείκαστο έλεος του Πλάστη για τα ταλαίπωρα πλάσματά Του. Στην άλλη όμως ιστορία την απερίγραπτη αγάπη του Θεού τολμά να την μηδενίσει η δικανική θρασύτητα. Λοιπόν:
Λέω: Δόξα σοι ο Θεός, που δεν έτυχε ν' ακούσει ο γιος μου την αποκρουστική απόκριση - δεν πάνε πολλές μέρες που βεβαίωνε την μητέρα του ότι θα ένιωθε πολύ άβολα στους κόλπους του Αβραάμ, αν έβλεπε τα βάσανα των κολασμένων".
Ξαναλέω :Δόξα σοι Χριστέ μου, που η μητέρα του παιδιού πρόλαβε να βεβαιώσει: "Εγώ όμως πιστεύω ότι ο Θεός είναι πιο σπλαχνικός από σας!"
Ν. Μ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Σύναξη, τεύχος 112 ( Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα), σελ.96
Τα παπαδιαμαντικά σύνορα "μεταξύ της θείας και ανθρώπινης δικαιοσύνης" τα προσδιόρισε, μια για πάντα, με την πνευματική φρονιμάδα του, ο Αγιορείτης ασκητής Παΐσιος, όταν του ζητήθηκε, από τους ενδιαφερόμενους, η γνώμη για την απόφαση ενός παπά, σε κάποιο χωριό της Μακεδονίας, να μη διαβάσει τη νεκρώσιμη ακολουθία σε ένα κοριτσάκι που κρεμάστηκε από ένα δέντρο, επειδή σκοινιάστηκε η γίδα τους-εκεί που βόσκαγε την βρήκε πνιγμένη- και την είχε φοβερίσει από το πρωί ο πατέρας της πως, αν δεν πρόσεχε και πάθαινε τίποτα το ζωντανό, θα την κρεμούσε: -"Καλά έκανε ο παπάς" είπε ο πάτερ Παΐσιος, "που δεν το διάβασε (το κοριτσάκι) και καλά έκανε και ο Θεός που το πήρε στον Παράδεισο!"
Η βεβαιότητα του Γέροντα για το πού βρίσκεται το αυτοκτόνο κοριτσάκι εδράζεται στο ανείκαστο έλεος του Πλάστη για τα ταλαίπωρα πλάσματά Του. Στην άλλη όμως ιστορία την απερίγραπτη αγάπη του Θεού τολμά να την μηδενίσει η δικανική θρασύτητα. Λοιπόν:
Σε κάποια ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή ο λόγος ήταν για τον Παράδεισο και την Κόλαση (Χριστέ μου! πώς γίνεται να φλυαρούμε για τα έ σ χ α τ α από τους ερτζιανούς ή γυάλινους σκουπιδοντενεκέδες;).
Εξήρχε του εσχατολογούντος χορού Μητροπολίτης αγοραφοβικός και ουσιαστικά τιτουλάριος, που σημαίνει έξω από τους καημούς και τα βάσανα του ποιμνίου. Μια μάνα που ο γιος της- μπορεί και μονογενής, όπως εκείνος της Ναίν-, έκδοτος στα ναρκωτικά, είχε δώσει τέλος στη ζωή του, συντετριμμένη τηλεφώνησε ρωτώντας αν μπορεί να ελπίζει ότι το σπλάχνο της δεν χάθηκε.
"Το μόνο βέβαιο είναι", αποφάνθηκε ο αδέκαστος μητροπολίτης υπερακοντίζοντας τον Δάντη, "ότι βρίσκεται στον πάτο της Κόλασης"!Εξήρχε του εσχατολογούντος χορού Μητροπολίτης αγοραφοβικός και ουσιαστικά τιτουλάριος, που σημαίνει έξω από τους καημούς και τα βάσανα του ποιμνίου. Μια μάνα που ο γιος της- μπορεί και μονογενής, όπως εκείνος της Ναίν-, έκδοτος στα ναρκωτικά, είχε δώσει τέλος στη ζωή του, συντετριμμένη τηλεφώνησε ρωτώντας αν μπορεί να ελπίζει ότι το σπλάχνο της δεν χάθηκε.
Λέω: Δόξα σοι ο Θεός, που δεν έτυχε ν' ακούσει ο γιος μου την αποκρουστική απόκριση - δεν πάνε πολλές μέρες που βεβαίωνε την μητέρα του ότι θα ένιωθε πολύ άβολα στους κόλπους του Αβραάμ, αν έβλεπε τα βάσανα των κολασμένων".
Ξαναλέω :Δόξα σοι Χριστέ μου, που η μητέρα του παιδιού πρόλαβε να βεβαιώσει: "Εγώ όμως πιστεύω ότι ο Θεός είναι πιο σπλαχνικός από σας!"
Ν. Μ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Σύναξη, τεύχος 112 ( Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα), σελ.96
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.