Σιλουανός
Ένας φίλος μου είχε ένα όνειρο. Ήταν ενα όνειρο στις μαργαριταρένιες πύλες, με την αναπόφευκτη συνέντευξη στον άγιο Πέτρο. Ο άγιος Πέτρος είπε πως θα έκανε ένα γύρο με το φίλο μου: ένα είδος εισαγωγικής περιήγησης. Όταν όμως έφθασαν στον ουρανό και κοίταξαν πάνω από τον τοίχο , μπόρεσαν να βρούνε όλους κι όλους δύο αγγέλους που σεργιάνιζαν τριγύρω με τρόπα ακατάστατο, ενώ ολόκληρος ο χώρος ήταν άδειος. "Που είναι όλοι τους;" , ρώτησε ο φίλος μου. "Α!", είπε ο άγιος Πέτρος.''Κάθε ένας που έπρεπε να είναι εδώ, είναι από εκείνους που βοηθούν τον κόσμο που βρίσκεται στο άλλο μέρος.''
Αυτό θυμίζει μια ιστορία που είπε ο στάρετς Σιλουανός, ο Ρώσος άγιος άνθρωπος που πέθανε το 1938 στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στο Όρος Άθως. Ο Σιλουανός είχε μια συζήτηση με έναν αυστηρό ερημίτη. Ο ερημίτης δήλωνε με προφανή ικανοποίηση : ''Ο Θεός θα τιμωρήσει όλους του άθεους.Θα καίγονται στο αιώνιο πυρ.'' Εμφανώς αναστατωμένος ο Σιλουανός είπε: "Πες μου, αν υποτεθεί ότι πήγαινες στον παράδεισο, και απο κει κοιτούσες κάτω και έβλεπες κάποιον να καίγεται στη φωτιά της κόλασης - θα αισθανόσουν ευτυχής;". "Είναι αναπόφευκτο. Το φταίξιμο θα είναι δικό τους." είπε ο ερημίτης. Ο στάρετς απάντησε " Η αγάπη δεν μπορεί να το αντέξει. Πρέπει να προσευχόμαστε για όλους". Για τον Σιλουανό, το προσευχόμενο πρόσωπο μπορεί να ενσωματώσει κάθε πρόσωπο και κάθε πράγμα. Τίποτε δεν του είναι αλλότριο. Πίστευε ότι ο Θεός αγαπάει το κάθε τι. Πρόκειται για ένα όραμα της κοσμικής ενότητας. Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν οράματα κοσμικής ενότητας και αυτά είναι συχνά κοινότοπα, όμως εκείνο του Σιλουανού ήταν διαφορετικό. Γιατί η δική κοσμική ενότητα ήταν ριζωμένη στην προσευχή και στη γνώση ότι δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη του Θεού, επειδή αυτή αγκαλιάζει τον καθένα, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνους που έχουν απορρίψει το Θεό. "(ο Θεός) πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθειν".( Α Τιμ. β΄4)
Για τον Σιλουανό "να προσεύχεται κανείς για όλους" σημαίνει να κλαίει για τον κόσμο, γνωρίζοντας πόσο πολύ αγαπάει ο Θεός τη δημιουργία Του, γνωρίζοντας μια αγάπη χωρίς όρια. Έμαθε να υποφέρει μαζί με τον κόσμο και παρ΄όλα αυτά να μην απελπίζεται. Για τον Σιλουανό η προσευχή του ήταν μέρος του κανόνα ενός ασκητού που ζει μέσα στην Ορθόδοξη ρωσική παράδοση, όμως η προσευχή αυτή έχει σημασία για όλους τους χριστιανούς. Αντελήθφη ότι ο Θεός του έλεγε:"Κράτα το νού σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι" : Να βρίσκεσαι στον τόπο της απελπισίας και όμως να μην απελπίζεσαι. Σταύρωση - Ανάσταση. Το Πάθος συνδεδεμένο με την Ανάσταση και αντίστροφα: Κράτα το νού σου στον άδη και μην απελπίζεσαι.
Σύναξη, τεύχος 112, ( Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα) σελίδες 42,43. Κρίστοφερ Λιούις, "Κράτα το νού σου στον άδη και μην απελπίζεσαι"
Ένας φίλος μου είχε ένα όνειρο. Ήταν ενα όνειρο στις μαργαριταρένιες πύλες, με την αναπόφευκτη συνέντευξη στον άγιο Πέτρο. Ο άγιος Πέτρος είπε πως θα έκανε ένα γύρο με το φίλο μου: ένα είδος εισαγωγικής περιήγησης. Όταν όμως έφθασαν στον ουρανό και κοίταξαν πάνω από τον τοίχο , μπόρεσαν να βρούνε όλους κι όλους δύο αγγέλους που σεργιάνιζαν τριγύρω με τρόπα ακατάστατο, ενώ ολόκληρος ο χώρος ήταν άδειος. "Που είναι όλοι τους;" , ρώτησε ο φίλος μου. "Α!", είπε ο άγιος Πέτρος.''Κάθε ένας που έπρεπε να είναι εδώ, είναι από εκείνους που βοηθούν τον κόσμο που βρίσκεται στο άλλο μέρος.''
Αυτό θυμίζει μια ιστορία που είπε ο στάρετς Σιλουανός, ο Ρώσος άγιος άνθρωπος που πέθανε το 1938 στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στο Όρος Άθως. Ο Σιλουανός είχε μια συζήτηση με έναν αυστηρό ερημίτη. Ο ερημίτης δήλωνε με προφανή ικανοποίηση : ''Ο Θεός θα τιμωρήσει όλους του άθεους.Θα καίγονται στο αιώνιο πυρ.'' Εμφανώς αναστατωμένος ο Σιλουανός είπε: "Πες μου, αν υποτεθεί ότι πήγαινες στον παράδεισο, και απο κει κοιτούσες κάτω και έβλεπες κάποιον να καίγεται στη φωτιά της κόλασης - θα αισθανόσουν ευτυχής;". "Είναι αναπόφευκτο. Το φταίξιμο θα είναι δικό τους." είπε ο ερημίτης. Ο στάρετς απάντησε " Η αγάπη δεν μπορεί να το αντέξει. Πρέπει να προσευχόμαστε για όλους". Για τον Σιλουανό, το προσευχόμενο πρόσωπο μπορεί να ενσωματώσει κάθε πρόσωπο και κάθε πράγμα. Τίποτε δεν του είναι αλλότριο. Πίστευε ότι ο Θεός αγαπάει το κάθε τι. Πρόκειται για ένα όραμα της κοσμικής ενότητας. Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν οράματα κοσμικής ενότητας και αυτά είναι συχνά κοινότοπα, όμως εκείνο του Σιλουανού ήταν διαφορετικό. Γιατί η δική κοσμική ενότητα ήταν ριζωμένη στην προσευχή και στη γνώση ότι δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη του Θεού, επειδή αυτή αγκαλιάζει τον καθένα, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνους που έχουν απορρίψει το Θεό. "(ο Θεός) πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθειν".( Α Τιμ. β΄4)
Για τον Σιλουανό "να προσεύχεται κανείς για όλους" σημαίνει να κλαίει για τον κόσμο, γνωρίζοντας πόσο πολύ αγαπάει ο Θεός τη δημιουργία Του, γνωρίζοντας μια αγάπη χωρίς όρια. Έμαθε να υποφέρει μαζί με τον κόσμο και παρ΄όλα αυτά να μην απελπίζεται. Για τον Σιλουανό η προσευχή του ήταν μέρος του κανόνα ενός ασκητού που ζει μέσα στην Ορθόδοξη ρωσική παράδοση, όμως η προσευχή αυτή έχει σημασία για όλους τους χριστιανούς. Αντελήθφη ότι ο Θεός του έλεγε:"Κράτα το νού σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι" : Να βρίσκεσαι στον τόπο της απελπισίας και όμως να μην απελπίζεσαι. Σταύρωση - Ανάσταση. Το Πάθος συνδεδεμένο με την Ανάσταση και αντίστροφα: Κράτα το νού σου στον άδη και μην απελπίζεσαι.
Σύναξη, τεύχος 112, ( Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα) σελίδες 42,43. Κρίστοφερ Λιούις, "Κράτα το νού σου στον άδη και μην απελπίζεσαι"
Πόση σοφία έχει αυτή η ρήση....."Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι"....
ΑπάντησηΔιαγραφή