Θέμα 21: Υπάρχει μετενσάρκωση;
Στοχοθεσία: Α. Τηλεοπτικές εκπομπές,
τραγούδια και διάφορα είδωλα του star-system προβάλλουν την άποψη ότι
ο άνθρωπος είχε προηγούμενη ζωή, αλλά και ότι μετενσαρκώνεται. Η Εκκλησία μας
απορρίπτει τέτοιες θεωρήσεις, διότι χάνεται η μοναδικότητα του ανθρώπινου
προσώπου
Β. Έχουμε μία ζωή και καλούμαστε να την
αξιοποιήσουμε ώστε να κερδίσουμε την αιωνιότητα
Ψυχές και
σώματα
(Μουσική, Στίχοι και
Τραγούδι Χάρις Αλεξίου, από το δίσκο Οδός
Νεφέλης '88)
Στην προηγούμενη ζωή μου
είχα φτάσει να σ' αγαπήσω, να σε νιώσω, να σε βρω
Κι ύστερα απ' αυτό μ'
έχεις καταδικάσει ως την επόμενη ζωή να σ' αγαπώ.
Γι' αυτό κι εγώ
ξαναγεννήθηκα μικρό μου, τι σημασία έχει από 'δω και εμπρός
Αν θα 'σαι συ που ορίζεις
τ' όνειρό μου ή θα 'ναι η μοίρα χωριστά του καθενός.
Ψυχές και σώματα στο χρόνο
γυρνάνε,
αλλάζουν ονόματα και πάλι απ' την αρχή…
Η μοίρα τώρα από κοντά σου
δεν με παίρνει, τίποτα δεν νικάει πια το παρελθόν
Κι όλο μια άγνωστη φωνή με
γυροφέρνει, μου λέει τα μάτια μη σηκώσεις απ' αυτόν
Αυτός ο άνθρωπος θα σε
καταδιώκει σαν ενοχή που δεν ξεπλήρωσες ποτέ
Κι αν στην επόμενη ζωή σου
πεις το όχι,
πάλι μπροστά σου θα τον βρεις θέλεις δε θες.
Ψυχές και σώματα στο χρόνο
γυρνάνε,
αλλάζουν ονόματα και πάλι απ' την αρχή…
Ερμηνευτικά σχόλια
Στην
προηγούμενη ζωή:
είναι ένα τραγούδι της Αλεξίου που έγινε επιτυχία, το τραγούδησε και σε
συναυλίες της και σε ζωντανούς δίσκους και εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχει
κάτι. Όμως, αν κανείς δει καλά τους στίχους του θα διαπιστώσει ότι είναι μια
έμμεση προπαγάνδα υπέρ της μετεμψύχωσης ή μετενσάρκωσης (διαλέγουμε και
παίρνουμε, αν αλλάζουμε ψυχή ή αλλάζουμε σώμα), διότι όλο το τραγούδι
στηρίζεται στο παιχνίδι με την προηγούμενη και την επόμενη ζωή
ξαναγεννήθηκα: η δύναμη του έρωτα λέει η
τραγουδίστρια είναι τόσο μεγάλη, που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να πεθάνει και
να ξαναγεννηθεί. Αυτό είναι μια συνηθισμένη υπερβολή στη λογοτεχνία, μόνο που
εδώ δεν είναι απλώς μια υπερβολή, μπαίνει μέσα στη διαδικασία της μετενσάρκωσης
Μοίρα του
καθενός:
Δεν ορίζουμε εμείς την μοίρα μας, αλλά η μοίρα μας ορίζει. Στην ινδοϊστική
φιλοσοφία η μοίρα ονομάζεται κάρμα (πεπρωμένο) και ο κάθε άνθρωπος πρέπει να
κάνει τον κύκλο της σαμσάρα του (μετενσαρκώσεις), προκειμένου να καθαρθεί και
να μηδενιστεί (νιρβάνα)
Ψυχές και
σώματα στο χρόνο γυρνάνε: απλώς αλλάζουμε ονόματα και συνεχίζεται η πορεία μας
Τίποτα δε
νικάει πια το παρελθόν: είμαστε ανίσχυροι μπροστά στη μοίρα και το παρελθόν, όλα
προκαθορίζονται
Άγνωστη
φωνή, ενοχή, επόμενη ζωή, θέλεις δε θες: Η παντοδυναμία του κάρμα, η αδυναμία του ανθρώπου
μπροστά σ' αυτό που κανονίζει τη ζωή
Συμπεράσματα- Ερωτήσεις
1. Η Εκκλησία δεν δέχεται την μετενσάρκωση, γιατί
απορρίπτει την κυκλική πορεία της ιστορίας, η οποία εγκλωβίζει τον άνθρωπο (ο
άνθρωπος επαναλαμβάνεται ο ίδιος είτε ως ζώο είτε ως φυτό είτε ξανά ως
άνθρωπος). Αντίθετα, δέχεται την γραμμική πορεία που ξεκινά τον άνθρωπο από το
Θεό και τον αφήνει να πορεύεται στον κόσμο, μοναδικά και ανεπανάληπτα. Ο
άνθρωπος είναι μοναδικής αξίας, ενώ το σώμα δεν είναι η φυλακή της ψυχής, όπως
έλεγαν οι αρχαίοι
2. Η μετενσάρκωση απαντάται στον Πλάτωνα, όπου το
σώμα περιφρονείται, καθώς δεν μπορεί κανείς να προσεγγίσει μ’ αυτό τον κόσμο
των ιδεών. Επίσης, απαντάται στις ανατολικές θρησκείες, οι οποίες αρνούνται την
έννοια του Θεού και φυσικά, της κοινωνίας μαζί Του. Ο Ινδοϊσμός και ο Βουδισμός
πιστεύουν ότι σκοπός του ανθρώπου είναι το μηδέν και μόνο αν μηδενιστούμε θα
είμαστε ευτυχισμένοι (μπράχμαν, νιρβάνα)
3. Αν παραδεχτούμε την μετενσάρκωση-μετεμψύχωση,
τότε η ζωή μας είναι προκαθορισμένη από τη μοίρα. Επομένως, δεν έχει νόημα να
προσπαθούμε για τίποτα, αφού ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει. Εκτός από αυτό,
χάνεται η μοναδικότητα του προσώπου μας
4. Η Εκκλησία θεωρεί ότι έχουμε αξία και νόημα
όταν κοινωνούμε το Θεό και από τη σχέση μας μαζί Του και με τον συνάνθρωπο
αποκτά η ζωή μας ουσία. Για μας η ύπαρξή μας δεν σταματά να ζει με το θάνατο,
αλλά συνεχίζει τη ζωή κοντά στο Θεό. Η ψυχή μας δηλαδή είναι αθάνατη, χάρις
στην κοινωνία με το Θεό και δεν θα
μηδενισθεί ποτέ. Αλλά και το σώμα μας θα αθανατισθεί στη Δευτέρα Παρουσία. Η
αθανασία είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο, ο οποίος δεν καταδικάζει τα πλάσματά
του στην ανυπαρξία!
5. Γι' αυτό έχει νόημα και η ασκητική του σώματος
στην Εκκλησία (νηστεία, αγρυπνία, εγκράτεια), γιατί μας βοηθά να αγαπήσουμε το
Θεό πέρα από τα πάθη μας, αλλά και γιατί μας οδηγεί στην αιωνιότητα. Γι’ αυτό η
ασκητική του Ινδοϊσμού και του βουδισμού δεν έχει αξία!
6. Ποια είναι τα στοιχεία της ανατολικής
φιλοσοφίας της μετενσάρκωσης που περνούν μέσα από το τραγούδι; Βρίσκει μια
τέτοια φιλοσοφία βάση στη ζωή μας; Γιατί;
7. Ποιο είναι το νόημα της προσπάθειάς μας όταν τα
πάντα καθορίζονται από την μοίρα;
8. Τι πιστεύει η Εκκλησία μας για τη μεταθανάτιο
ζωή; Μπορούμε ως ορθόδοξοι να δεχτούμε την μετενσάρκωση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.