Ο Ιούδας του ντα Βίντσι

Λεονάρντο ντα Βίντσι: “Μυστικός Δείπνος”
από τοhttp://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Supper_(Leonardo_da_Vinci)

Ο Ιούδας -κακομούτσουνος και μελαμψός- είναι τοποθετημένος σε κεντρικό σημείο του τραπεζιού -τρίτος εκ δεξιών του Χριστού μετά τον Ιωάννη και τον Πέτρο- κι όχι απομονωμένος όπως τον απεικόνιζαν συνήθως μέχρι τότε οι ζωγράφοι. Ωστόσο υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο Ιούδας, που κρατάει στο χέρι του τα αργύρια της προδοσίας, βρίσκεται πιο χαμηλά από όλους! Καθόλου τυχαία βέβαια αυτή η επιλογή.

Ο ντα Βίντσι για να απεικονίσει τον Μυστικό Δείπνο, διάλεξε την πιο ενδιαφέρουσα στιγμή. Τη στιγμή που ο Χριστός λέει στους μαθητές του πως ένας τους θα τον προδώσει. Γι’ αυτό οι απόστολοι δείχνουν αναστατωμένοι και κοιτάζουν ο ένας τον άλλον με φανερή έκπληξη. Οι μοναδικοί στον πίνακα που δεν εκπλήσσονται είναι ο Χριστός και ο Ιούδας. Είναι οι μόνοι που γνωρίζουν τον προδότη, οι μόνοι που δεν αμφιβάλλουν. Ο Ιούδας όμως -όσο κι αν δεν το δείχνει- είναι ταραγμένος, αφού ρίχνει την αλατιέρα με το χέρι του.

Ο Μυστικός Δείπνος του Gianpetrino -που υπήρξε μαθητής του Λεονάρντο ντα Βίντσι- θεωρείται πιστό αντίγραφο του πρωτότυπου πίνακα.  Στο αντίγραφο αυτό φαίνονται και κάποιες λεπτομέρειες που έχουν χαθεί, όπως η πεσμένη αλατιέρα ή τα πόδια του Ιησού.
από τοhttp://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Supper_(Leonardo_da_Vinci)

Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια είναι το δεξί χέρι του Χριστού που δείχνει να κατευθύνεται προς το αριστερό του Ιούδα. Το χέρι του Χριστού ανοίγει να πιάσει το ψωμί, ενώ το χέρι του Ιούδα ανοίγει να το πάρει. Σα να υπάρχει εδώ μια κρυφή συνεννοήση μεταξύ Δασκάλου και μαθητή.

Προσέξτε επίσης την αντίθεση ανάμεσα στα δύο χέρια του Χριστού. Το δεξί που κατευθύνεται προς τον Ιούδα είναι άγριο, ανοικτό σαν αράχνη, το αριστερό που δείχνει προς τον ουρανό είναι γαλήνιο, έτοιμο για τη θυσία, έτοιμο να δεχτεί τα καρφιά.

Πηγές:

MARCEL BRION “LEONARDO DA VINCI – μεγαλοφυΐα και πεπρωμένο”
Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ

http://turigr.blogspot.com/2009/04/blog-post_15.html

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Supper_(Leonardo_da_Vinci)

http://www.jaydax.co.uk/lastsupper/lastsupper.htm

Υπάρχει μια ακόμη ιστορία που αφορά τον Ιούδα του ντα Βίντσι. Μια ιστορία που κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι αληθινή, αλλά είναι τόσο ωραία που αξίζει να την αναφέρουμε.
Ο ντα Βίντσι, ζωγραφίζοντας τον Μυστικό Δείπνο, επέλεξε τάχα για μοντέλο του Χριστού ένα νεαρό Ιταλό, τον Πιέτρο Μπαντινέλι, που όχι μόνο είχε ωραία χαρακτηριστικά αλλά ζούσε και ενάρετη ζωή. Για το πρόσωπο του Ιούδα όμως δεν μπορούσε να βρει κατάλληλο μοντέλο. Έτσι ο πίνακας παρέμενε ανολοκλήρωτος. Πέρασαν χρόνια και ο ντα Βίντσι βρήκε ένα ζητιάνο στους δρόμους που διέθετε το σκληρό και αμαρτωλό πρόσωπο που έψαχνε τόσο καιρό. Όταν τον ζωγράφισε και τέλειωσε επιτέλους τον πίνακα, του ζήτησε το όνομά του και ο ζητιάνος του απάντησε: “Είμαι ο Πιέτρο Μπαντινέλι, που κάποτε με χρησιμοποιήσατε για να ζωγραφίσετε το πρόσωπο του Χριστού!”
Η ιστορία, αν και πολύ διαδεδομένη στο αγγλόφωνο διαδίκτυο, είναι απλώς ένας γοητευτικός μύθος. Στοhttp://answers.google.com/answers/threadview?id=420053 μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες

Αναδημοσίευση:http://logomnimon.wordpress.com/2012/04/16/%CE%BF-%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CF%83%CE%B9/