Ο Νώε και ο κατακλυσμός

Καθώς η ιστορία της Δημιουργίας συνεχίζεται στη «Γένεση», διαβάζουμε τη γνωστή ιστορία του Νώε και του κατακλυσμού, ενός γεγονότος που υπάρχει στη συλλογική μνήμη και αναφέρεται – με διαφορετικούς τρόπους – στην ιστορία πάρα πολλών εθνών της γης. Η διήγηση για τον Νώε εξελίσσεται από το έκτο μέχρι το ένατο κεφάλαιο της «Γένεσης».

Με το πέρασμα των χρόνων οι άνθρωποι έγιναν πολύ αμαρτωλοί. Ξέχασαν τον Θεό και σκέφτονταν μόνον το κακό. Η γη είχε γεμίσει από τα εγκλήματα των ανθρώπων. Η δικαιοσύνη του Θεού δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο την αμαρτία τους.

Ανάμεσα στους ανθρώπους  ένας ξεχώριζε για τη θεάρεστη τίμια ζωή του, ο Νώε. Ο Νώε είχε τρεις γιους, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ.

Ο Θεός είπε στο Νώε: «Έφτασε το τέλος των ανθρώπων, γιατί γέμισε η γη από τα εγκλήματά τους. Θα τους εξαφανίσω από τη γη. Εσύ όμως φτιάξε μια ξύλινη κιβωτό, χώρισέ την σε δωμάτια και άλειψέ την από μέσα και από έξω με πίσσα. Το μήκος της θα είναι τριακόσιοι πήχεις, το πλάτος της πενήντα και το ύψος της τριάντα. Θα της βάλεις στέγη και θα κατασκευάσεις τρεις ορόφους. Εγώ θα φέρω κατακλυσμό νερών, για να καταστρέψω κάθε ον που έχει πνοή ζωής. Κάθε ζωντανό πλάσμα θα πεθάνει. Μ’ εσένα όμως θα συνάψω «Διαθήκη» -συμφωνία. Θα μπεις στην κιβωτό εσύ και οι γιοι σου και η γυναίκα σου και οι γυναίκες των γιων σου. Επίσης θα μπουν στην κιβωτό από ένα ζευγάρι από όλα τα ζώα και τα πουλιά για να επιζήσουν μαζί σου. Αποθήκευσε κάθε είδους τροφή που θα σου χρειαστεί, για να τρώτε εσύ κι εκείνα για πάρα πολλές ημέρες».

Ο Νώε έκανε ό,τι ακριβώς του είπε ο Θεός. Όταν όλα ήταν έτοιμα, ο Κύριος πρόσταξε τον Νώε να μπει μέσα στην κιβωτό με την οικογένειά του και όλα τα ζώα τα οποία ο Κύριος οδήγησε στην κιβωτό. Ύστερα από επτά μέρες άρχισε ο κατακλυσμός. Άνοιξαν οι καταρράκτες του ουρανού. Έβρεχε αδιάκοπα για σαράντα μερόνυχτα. Τα πάντα πλημμύρισαν. Το νερό έφτασε και σκέπασε όλα τα βουνά. Κάθε ζωντανή ύπαρξη πάνω στη γη, όλοι οι άνθρωποι, τα πτηνά, τα ήμερα ζώα, τα άγρια θηρία και τα ερπετά της γης χάθηκαν μέσα στα νερά. Μόνον η κιβωτός επέπλεε για εκατόν πενήντα ημέρες.

Κάποτε τα νερά άρχισαν να υποχωρούν. Δυνατός άνεμος στέγνωνε τη γη.  Κάποια στιγμή η κιβωτός κάθισε πάνω σε στέρεο έδαφος, στο όρος Αραράτ. Οι κορυφές των βουνών φάνηκαν. Πέρασαν κι άλλες σαράντα ημέρες. Ο Νώε άνοιξε ένα παράθυρο της Κιβωτού κι άφησε ελεύθερο ένα κοράκι, το οποίο δεν ξαναγύρισε. Ύστερα άφησε ελεύθερο ένα περιστέρι, το οποίο όμως δεν βρήκε στεριά και γρήγορα ξαναγύρισε στον Νώε.  Μετά από επτά μέρες άφησε πάλι ο Νώε το περιστέρι, το οποίο ξαναγύρισε κρατώντας στο ράμφος του κλαδί ελιάς. Τα νερά λοιπόν είχαν υποχωρήσει τόσο, ώστε φάνηκαν τα δέντρα. Μετά από επτά μέρες ξανάστειλε το περιστέρι, το οποίο αυτή τη φορά δεν επέστρεψε.

Τότε ο Θεός είπε στον Νώε να βγει από την κιβωτό με τη γυναίκα του και τα παιδιά του και τις γυναίκες των παιδιών του και όλα τα ζωντανά. Μόλις ο Νώε βγήκε από την κιβωτό και πάτησε σε στεριά έχτισε ένα θυσιαστήριο για τον Κύριο. Πήρε από όλα τα καθαρά ζώα και τα καθαρά πτηνά – από τα οποία είχαν διασωθεί επτά ζευγάρια – και πρόσφερε θυσία στον Θεό. Ο Θεός δέχτηκε με ευχαρίστηση τη θυσία του Νώε και υποσχέθηκε: «Δεν θα καταραστώ πια τη γη εξαιτίας των ανθρώπων. Στο εξής όσο υπάρχει η γη δεν θα πάψουν να έρχονται τα καλοκαίρια και οι χειμώνες, το κρύο και η ζέστη, η μέρα και η νύχτα, η σπορά κι ο θερισμός». Ευλόγησε και τον Νώε και τα παιδιά του και τους όρισε να γεννήσουν πολλούς απογόνους, ώστε να εξαπλωθούν και να γεμίσουν όλη τη γη. Σημάδι της Διαθήκης που έκανε ο Θεός με τον Νώε και με κάθε ζωντανή ύπαρξη πάνω στη γη ήταν το ουράνιο τόξο, που εκείνη τη στιγμή φανερώθηκε στον ουρανό.

 Από τον Νώε και τα παιδιά του προήλθαν οι άνθρωποι όλης της γης. Ο Νώε έζησε μετά τον κατακλυσμό τριακόσια πενήντα χρόνια. Συνολικά έζησε εννιακόσια πενήντα χρόνια.

Κάντε κλικ εδώ για να ακούσετε την αφήγηση του κειμένου.



 
Πηγή/Αναδημοσίευση:http://www.pemptousia.gr/2013/02/47585/