«Σίβα Ναταράγια»

Η Ξανθή "ταξιδεύει" στην Ανατολή κι εγώ .... ακολουθώντας της ταξιδεύω μαζί της!!!Κι εννοείται πώς είσαστε κι εσείς ....συνταξιδιώτες!!!!!Ναι!!!Κι άλλη αναδημοσίευση από το e-Θρησκευτικά

 

 «Σίβα Ναταράγια», 12ος-13ος αι., ορείχαλκος, ύψος 33 εκ., στο μουσείο Άτκινς στο Κάνσας Σίτι, ΗΠΑ.

Μέσα από το γλυπτό του «Σίβα Ναταράγια» η θρησκεία του Ινδουισμού εκφράζει την ουσία του σύμπαντος και

το μεγαλείο του Θείου. Ο Σίβα είναι ο θεός του χορού, του ρυθμού, της έντασης, της δημιουργίας και της

καταστροφής. Στη διάρκεια του χορού του τα αστέρια πέφτουν από τους ουρανούς, ο θεός καταστρέφει τότε το

σύμπαν για να το ξαναδημιουργήσει αμέσως μετά.

Στο γλυπτό ο θεός παρουσιάζεται με ανθρώπινη μορφή, σε μια τελετουργική χορευτική στάση με ανασηκωμένο

το ένα πόδι και με τέσσερα χέρια να κινούνται ρυθμικά στον αέρα. Οι αναλογίες, οι στάσεις, οι χειρονομίες και οι

κινήσεις του βασίζονται σε αυστηρούς κανόνες της θρησκείας.

1.Το ένα χέρι κρατάει ένα μουσικό όργανο, δίνοντας ρυθμό στην αναγέννηση που θα έρθει.

2.Το άλλο χέρι κρατάει τη φλόγα της καταστροφής.

3.Το τρίτο χέρι υψώνεται για να ησυχάσει την άγρια νύχτα.

4.Το τέταρτο χέρι συμβολίζει τη γαλήνη, την εμπιστοσύνη και την αγάπη.

5.Το ανασηκωμένο πόδι δηλώνει την αποδέσμευση από την ύλη.

6.Το άλλο πόδι πατάει και υποτάσσει ένα δαίμονα που εκπροσωπεί τον κόσμο του κακού.

7.Τα μακριά μαλλιά κυματίζουν στον αέρα και αντιπροσωπεύουν τον ασκητισμό.

8.Οι φλόγες της αναγέννησης και της εξαΰλωσης ελίσσονται σε κύκλο γύρω από την κεντρική φιγούρα που έχει φτάσει στη «νιρβάνα».

Πηγή: http://www.pi-schools.gr/books/gymnasio/eikastika_b/math/s_81_90.pdf