Θέλω να σωθώ αλλά δεν με αφήνουν οι λογισμοί μου.....

Του αγίου Αντωνίου του μεγάλου

Ο άγιος Αββάς  Αντώνιος, διαμένοντας κάποτε στην έρημο, βρέθηκε σε  ακηδία και σε πολύ σκοτείνιασμα των λογισμών του.

Έλεγε λοιπόν στν Θεό: "Κύριε, θέλω να σωθώ, αλλά δεν με αφήνουν οι λογισμοί μου. Τι να κάμω μέσα σ' αυτή τη θλίψη μου; Πώς να σωθώ;"

Βγαίνει λοιπόν για λίγο έξω από το κελλί του. 

Και βλέπει κάποιον σαν τον εαυτό του. Εκείνος ο άνθρωπος καθόταν και εργαζόταν. ύστερα άφηνε το εργόχειρό του,σηκωνόταν και προσευχόταν. Και πάλι καθόταν και έφτιαχνε πλεξούδες. Κατόπιν δε, ξανασηκωνόταν για να προσευχηθεί.

Και ήταν Άγγελος Κυρίου, σταμένος για να διορθώσει και να ασφαλίσει τον Αντώνιο.

Άκουσε λοιπόν τον Άγγελο να του λέει: " Έτσι κάνε και θα σωθείς"

Ακούοντας δε αυτά τα λόγια, πολλή χαρά πήρε και θάρρος.

Κι έτσι κάνοντας, σωζόταν.

Από το Γεροντικόν