Ζωγραφικοί πίνακες μεγάλων αναγεννησιακών ζωγράφων
Πιέρο ντελα Φραντσέσκα: “Η Βάπτιση του Χριστού”
από την Wikipedia
Η σκηνή της Βάπτισης έχει αιχμαλωτιστεί στην απόλυτη ακινησία της στιγμής: τα πρόσωπα και τα δέντρα εδράζονται σταθερά στη γη, το περιστέρι ισορροπεί με ανοιγμένα τα φτερά, το νερό του ποταμού λιμνάζει, αντανακλώντας τις γραμμές και τα χρώματα του ανηφορικού τοπίου. Ακόμη και τα υφάσματα πέφτουν συμπαγή ή σχηματίζουν πτυχές που μοιάζουν μετέωρες: στο λιτό ρούχο του Ιωάννη του Βαπτιστή, στο περίζωμα που μόλις καλύπτει το σώμα του Χριστού, στο πουκάμισο του κατηχούμενου που γδύνεται, στα ενδύματα των αγγέλων με τις λαμπρές αντιθέσεις κόκκινου, άσπρου, μενεξεδί, ρόδινου και βαθυγάλαζου. Σ’ αυτόν τον κόσμο που λάμπει και κυριαρχείται από τις αρμονικές σχέσεις, οι μορφές δεν συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά αφομοιώνονται η μία από την άλλη: το περιστέρι και τα σύννεφα, το νερό και ο ουρανός, τα σώματα και οι κορμοί των δέντρων, τα μαλλιά και τα φυλλώματα. Το δυνατό φως με την κρυστάλλινη διαύγεια δεν δημιουργεί σκιές, αλλά αποκαλύπτει με σαφήνεια τους όγκους, χαράζει τις διαδρομές, ορίζει τις αποστάσεις του χώρου μέχρι την πόλη και τους λόφους και μοιάζει σχεδόν να φωτίζει τις μορφές εσωτερικά.
Λουσμένος σ’ ένα ομοιόμορφο και διάχυτο φως, που σχεδόν καταργεί τις σκιές, ο Χριστός αποκτά την ιεροπρέπεια αρχαίου ειδώλου λαξευμένου σε ελεφαντόδοντο ή αλάβαστρο. Ο ζωγράφος τον έχει απομονώσει σε μια ιερή και απαραβίαστη σφαίρα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, που ενώ τελεί το μυστήριο δείχνει να αποτραβιέται, σαν να μην μπορεί να περάσει το κατώφλι ανάμεσα στο γήινο και το θεϊκό.
Η μαγεία της στιγμής που έχει “παγώσει” βρίσκεται στα καθαρά νερά του Ιορδάνη, ο οποίος έχει μέγεθος ρυακιού. Τα νερά αντανακλούν κάθε λεπτομέρεια, από τον γαλάζιο ουρανό έως τα άσπρα σύννεφα και τα φανταχτερά ρούχα των μορφών στο βάθος, μέσα σε ένα έντονο, παλλόμενο φως.
από το βιβλίο “ΛΟΝΔΙΝΟ – ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ”
ELECTA – ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Πηγή
Πιέρο ντελα Φραντσέσκα: “Η Βάπτιση του Χριστού”
από την Wikipedia
Η σκηνή της Βάπτισης έχει αιχμαλωτιστεί στην απόλυτη ακινησία της στιγμής: τα πρόσωπα και τα δέντρα εδράζονται σταθερά στη γη, το περιστέρι ισορροπεί με ανοιγμένα τα φτερά, το νερό του ποταμού λιμνάζει, αντανακλώντας τις γραμμές και τα χρώματα του ανηφορικού τοπίου. Ακόμη και τα υφάσματα πέφτουν συμπαγή ή σχηματίζουν πτυχές που μοιάζουν μετέωρες: στο λιτό ρούχο του Ιωάννη του Βαπτιστή, στο περίζωμα που μόλις καλύπτει το σώμα του Χριστού, στο πουκάμισο του κατηχούμενου που γδύνεται, στα ενδύματα των αγγέλων με τις λαμπρές αντιθέσεις κόκκινου, άσπρου, μενεξεδί, ρόδινου και βαθυγάλαζου. Σ’ αυτόν τον κόσμο που λάμπει και κυριαρχείται από τις αρμονικές σχέσεις, οι μορφές δεν συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά αφομοιώνονται η μία από την άλλη: το περιστέρι και τα σύννεφα, το νερό και ο ουρανός, τα σώματα και οι κορμοί των δέντρων, τα μαλλιά και τα φυλλώματα. Το δυνατό φως με την κρυστάλλινη διαύγεια δεν δημιουργεί σκιές, αλλά αποκαλύπτει με σαφήνεια τους όγκους, χαράζει τις διαδρομές, ορίζει τις αποστάσεις του χώρου μέχρι την πόλη και τους λόφους και μοιάζει σχεδόν να φωτίζει τις μορφές εσωτερικά.
Λουσμένος σ’ ένα ομοιόμορφο και διάχυτο φως, που σχεδόν καταργεί τις σκιές, ο Χριστός αποκτά την ιεροπρέπεια αρχαίου ειδώλου λαξευμένου σε ελεφαντόδοντο ή αλάβαστρο. Ο ζωγράφος τον έχει απομονώσει σε μια ιερή και απαραβίαστη σφαίρα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, που ενώ τελεί το μυστήριο δείχνει να αποτραβιέται, σαν να μην μπορεί να περάσει το κατώφλι ανάμεσα στο γήινο και το θεϊκό.
Η μαγεία της στιγμής που έχει “παγώσει” βρίσκεται στα καθαρά νερά του Ιορδάνη, ο οποίος έχει μέγεθος ρυακιού. Τα νερά αντανακλούν κάθε λεπτομέρεια, από τον γαλάζιο ουρανό έως τα άσπρα σύννεφα και τα φανταχτερά ρούχα των μορφών στο βάθος, μέσα σε ένα έντονο, παλλόμενο φως.
από το βιβλίο “ΛΟΝΔΙΝΟ – ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ”
ELECTA – ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Πηγή
Αναδημοσίευση:http://albanaki.blogspot.gr/2013/10/i.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.