Ποιοι και γιατί απέρριψαν τον Χριστό και έχασαν την ευκαιρία να σωθούν

Στα ιερά ευαγγέλια αναφέρονται παραδείγματα ανθρώπων που δέχθηκαν τη θεία πρόσκληση, ανταποκρίθηκαν σ’ αυτήν και αφιερώθηκαν με μετάνοια και πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Αναφέρονται όμως παραλλήλως και περιπτώσεις άλλων, που απέρριψαν τον Ιησού Χριστό, όπως οι περιπτώσεις:

α’. Τῶν Γεργεσηνών (Ματθαίου η” 28-34)

Όταν οι κάτοικοι των Γεργέσων πληροφορήθηκαν το θαύμα που επετέλεσε ο Κύριός μας ελευθερώνοντας δύο δαιμονισμένους από την κακοποιό εξουσία των δαιμόνων, βγήκαν όλοι μαζί να συναντήσουν τον Κύριο και Τον παρεκάλεσαν να φύγει από την περιοχή τους, επειδή με το θαύμα ζημιώθηκαν από την απώλεια των χοίρων που κρημνίστηκαν στη λίμνη και πνίγηκαν.

Οι Γεργεσηνοί εδίωξαν τον Κύριο επειδή έβλαψε τα υλικά συμφέροντά τους.

※ ※ ※

β’. Τῶν Ναζαρηνών (Μάρκου στ” 1-5)

Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιοδείας Του ο Κύριος επισκέφθηκε μαζί με τους Μαθητές Του τη Ναζαρέτ όπου μεγάλωσε. Πήγε με τους Μαθητές Του στη Συναγωγή, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι πατριώτες Του, και κατά τη συνήθειά Του μίλησε στους συγκεντρωμένους Ιουδαίους. Αυτοί διερωτώνταν πώς είχε τόση σοφία όταν δίδασκε. Πώς έκανε θαύματα; Η καταγωγή Του από φτωχή και άσημη οικογένεια τους εμπόδισε να Τον πιστέψουν. Εκείνος έμεινε κατάπληκτος από την απιστία τους.

Τον είχαν απορρίψει ένεκα της άσημης καταγωγής Του.

※ ※ ※

γ’. Ο Πιλάτος (Ιωάννου ιη’)

Όταν οι Ιουδαίοι αντιλήφθηκαν την πρόθεση του Πιλάτου να αθωώσει τον Κύριο, του έθεσαν το δίλημμα ή να καταδικάσει τον Ιησού Χριστό σε θάνατο, όπως του ζητούσαν επίμονα, ή να τον καταγγείλουν στον αυτοκράτορα, οπότε θα έχανε το αξίωμα και τη δόξα της εξουσίας του.

Προτίμησε να καταδικάσει τον αθώο για να μη χάσει τη δόξα του αξιώματός του.

※ ※ ※

δ΄. Οι Θεσσαλονικείς (Πράξεων ιζ” 1-9)

Ο απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη για να κηρύξει το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Μερικοί Ιουδαίοι που διαφωνούσαν με το κήρυγμά του αναστάτωσαν την πόλη και ανάγκασαν τον απόστολο Παύλο να φύγει κατευθυνόμενος προς τη Βέροια.

Ο θρησκευτικός φανατισμός τους στάθηκε εμπόδιο να πιστέψουν στον Χριστό.

※ ※ ※

Οι Αθηναίοι (Πράξεων ιζ΄ 33-34)

Ο απόστολος Παύλος επισκέφθηκε την Αθήνα το 51 μ.Χ., οδηγήθηκε στον Αρειο Πάγο, όπου κήρυξε στους συγκεντρωμένους Αθηναίους στην Πνύκα τον «άγνωστο Θεό», τη μετάνοια και την ανάσταση εκ των νεκρών.

Οι Αθηναίοι, που ήσαν μορφωμένοι, υποτίμησαν τον απόστολο Παύλο ως «σπερμολόγο» και το περιεχόμενο της διδαχής του τους φάνηκε αλλόκοτο.

Η μόρφωση τους εμπόδισε να πιστέψουν στον Χριστό.

※ ※ ※

στ΄. Ο Ηρώδης Αγρίππας ο Β” (Πράξεων κδ’, κε’, κστ’)

Ο απόστολος Παύλος μεταγόμενος από τις ρωμαϊκές Αρχές στη Ρώμη κήρυξε τον Ιησού Χριστό ενώπιον του Ρωμαίου διοικητού Φήστου και του βασιλιά Αγρίππα Β’. Ο βασιλιάς Αγρίππας Β” εντυπωσιάστηκε από την απολογία του αποστόλου Παύλου και του είπε: «Λίγο ακόμη και θα με πείσεις να γίνω χριστιανός». Αλλά δεν έγινε, επειδή ζούσε στην ακολασία με τη φαντασμένη Βερενίκη, η οποία ήταν μεγαλύτερη κόρη του Ηρώδη Αγρίππα Α” και αδελφή του Αγρίππα Β” και η ζωή της υπήρξε μια συνεχής ακολασία και αιμομιξία.

Η ηθική αποχαλίνωση τον εμπόδισε να πιστέψει στον Χριστό.

※ ※ ※

Ενώ λοιπόν αναφέρονται αυτά τα περιστατικά διαπιστώνουμε ότι σ’ όλες τις περιπτώσεις δεν δόθηκε άλλη ευκαιρία να πιστέψουν και να σωθούν.

Αυτή η διαπίστωση ας προβληματίσει τον άνθρωπο, μήπως η ευκαιρία που σου δίνει ο Θεός είναι η τελευταία. Αν την απορρίψεις, δεν θα έχεις άλλη ευκαιρία.

του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ

Πηγή