Το παντοφλόδεντρο {Δημιουργική γραφή}

                                                                                                             Από την Σοφή Κουκουβάγια

Έχετε ακούσει για τη δημιουργική γραφή; Φαντάζομαι πως ναι! Είναι πολύ "της μόδας" τελευταία, και γίνονται πάρα πολλά εργαστήρια πλέον και στην Ελλάδα. Εγώ την αγαπώ και την αξιοποιώ σε κάθε ευκαιρία. Και την αγαπώ τόσο γιατί πιστεύω πως μας "ξεκλειδώνει". Όταν ζητάμε από κάποιον να μας γράψει μια ιστορία, πολύ συχνά έρχεται αντιμέτωπος με αυτό που λέμε "ο φόβος του λευκού χαρτιού". Είναι αυτό το αίσθημα δισταγμού που νιώθουμε πριν πάμε να γράψουμε κάτι, είναι αυτό το... απειλητικό λευκό χαρτί που δεν ξέρουμε πώς να το γεμίσουμε.. Και πολύ συχνά αυτός ο φόβος έχει ως αποτέλεσμα να παρατήσουμε την προσπάθεια.
Είναι, όμως, πολύ σημαντικό να μπορούμε να γράψουμε. Να αφήνουμε τη φαντασία μας ελεύθερη, να εκφραζόμαστε. Και τα εργαλεία για να το ξεπεράσουμε αυτό μας τα δίνει η δημιουργική γραφή.

Πατέρας πολλών τέτοιων τεχνικών, πρωτεργάτης της δημιουργικής γραφής, θεωρείται ο Τζάνι Ροντάρι, ο αγαπημένος συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Διαβάστε το βιβλίο του "Γραμματική της Φαντασίας" και θα με θυμηθείτε. Δεν μπορείς να μην μπεις στον πειρασμό να γράψεις κάτι δικό σου όταν τον διαβάσεις.

Έτσι κι εγώ αποφάσισα να αξιοποιήσω μία από τις ιδέες του μέσα στην τάξη, ελπίζοντας οτι θα προτρέψω τα παιδιά να γράψουν. Η δραστηριότητα που θα σας αναφέρω εφαρμόστηκε πέρυσι σε Γ' Δημοτικού. Μην νομίζετε όμως πως απευθύνεται μόνο σε μικρά παιδιά... Όχι! Την εφάρμοσε και η μητέρα μου στους μαθητές της στο Γυμνάσιο και είχε μεγάλη επιτυχία.

Στο βιβλίο του Ροντάρι με τίτλο "Παραμύθια σαν πλατύ χαμόγελο", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, υπάρχει μια ιστορία που λέγεται "Το φυτό που κάνει παντόφλες". Αυτή η ιστορία αποτέλεσε την αφορμή για το παιχνίδι δημιουργικής γραφής που παίξαμε στην τάξη.

Το κείμενο δόθηκε στα παιδιά ελαφρώς παραλλαγμένο. Η ιστορία είχε ως εξής:

Το παντοφλόδεντρο

Μια φορά ζούσε ο Πιέντρο, ένας γεωργός που είχε ένα περιβόλι με μηλιές. Μια μέρα καθώς πλησίαζε στο χωράφι του, είδε ανήσυχος από μακριά πάνω σε μια μηλιά να κρέμονται κάτι πολύχρωμα πραγματάκια. Έφτασε γρήγορα κοντά και τι να δει; Από τα κλαδιά κρέμονταν παντόφλες κάθε λογής πανέμορφες και σε ό,τι χρώμα και σχέδιο βάζει ο νους σου. Μα καλά ποιος κρέμασε τις παντόφλες στο δέντρο μου; σκέφτηκε. Όταν όμως κοίταξε πιο προσεκτικά είδε έκπληκτος ότι τις παντόφλες δεν τις είχε κρεμάσει κάποιος αλλά –μυστήριο- είχαν φυτρώσει στα κλαδιά της μηλιάς.
Τότε ο Πιέντρο…

Όχι, η ιστορία δεν κόπηκε τυχαία σε αυτό το σημείο. Έγινε σκόπιμα, γιατί η δραστηριότητα ζητούσε από τα παιδιά να φανταστούν τη συνέχεια.

Τους μοίρασα κόλλες Α4 γιατί δεν θα φτιάχναμε μια ξερή ιστορία με σκέτο κείμενο, θα φτιάχναμε μια εικονογραφημένη ιστορία! Είχαμε, βλέπετε, πολλούς καλλιτέχνες μέσα στην τάξη :)

Χωρίς να επέμβω καθόλου, τους άφησα ελεύθερους να γράψουν τη συνέχεια.. Το αποτέλεσμα; Δείτε το...




Τότε ο Πιέντρο φόρεσε ένα ζευγάρι παντόφλες που τον έκαναν να πετάει!



Φόρεσε ένα άλλο ζευγάρι παντόφλες που τον έκαναν δυνατό πολεμιστή.



Φόρεσε ένα άλλο ζευγάρι και κολυμπούσε σαν τα ψάρια.



Τότε ο Πιέντρο κατάλαβε οτι οι παντόφλες ήταν μαγικές, κάθε ζευγάρι του έδινε ξεχωριστή δύναμη και αμέσως αποφάσισε να τις πουλήσει.



Ο ανταγωνιστής του ζήλεψε και ένα βράδυ τον παρακολούθησε για να δει γιατί βγάζει πολλά λεφτά. Ανακάλυψε οτι πουλούσε μαγικές παντόφλες και τις έκλεψε.



Αλλά όταν τις πουλούσε αυτές σάπιζαν.



Οι παντόφλες σάπιζαν επειδή ήταν κλεμμένες. Και ζήτησε συγνώμη. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!



Αυτή ήταν η ιστορία που εμπνεύστηκαν τα παιδιά. Έπειτα κολλήσαμε το ένα φύλλο δίπλα στο άλλο και φτιάξαμε μια μεγάλη "αλυσίδα" με τις κόλλες Α4. Πήραμε ένα ρολό χαρτί (από το χαρτί της κουζίνας) και τυλίξαμε τα φύλλα. Έτσι φτιάξαμε έναν αυτοσχέδιο πάπυρο. Όταν τα παιδιά παρουσίασαν την ιστορία τους ξετύλιγαν τον πάπυρο και ήταν πολύ περήφανα!


Τολμήστε κι εσείς τις δραστηριότητες δημιουργικής γραφής στην τάξη σας! Θα τις ευχαριστηθείτε και εσείς και τα παιδιά!