10. Τον καταδίκασαν σε θάνατο με λιθοβολισμό. Έσυραν τον Στέφανο έξω από την πόλη και με μανία άρχισαν το απάνθρωπο έργο τους. Για να είναι μάλιστα ανεμπόδιστοι, έβγαλαν τα χοντρά τους ρούχα και τα άφησαν στον Σαούλ να τους τα φυλάει. Κι εκείνος, φανατισμένος, φώναζε με μίσος εναντίον του Στεφάνου, ο οποίος αξιώθηκε να γίνει ο Πρωτομάρτυρας της πίστης μας. Το πρόσωπό του έλαμπε σαν αγγελικό και πριν ξεψυχήσει είπε: “Πατέρα μου, μην τους λογαριάσεις αυτή την αμαρτία”.
11. Ο Σαούλ αντί να συγκινηθεί από την προσευχή και τον θάνατο του Στεφάνου έγινε ακόμα πιο σκληρός. Πίστευε πως, καταδιώκοντας τους Χριστιανούς, υπερασπιζόταν την πίστη των πατέρων του. Δεν δίσταζε να μπαίνει ακόμα και μέσα στα σπίτια των Χριστιανών και να συλλαμβάνει άντρες, γυναίκες και παιδιά, να τους μαστιγώνει και να τους φυλακίζει. Εξαιτίας αυτού του διωγμού πολλοί κατέφυγαν στη Δαμασκό, για να γλιτώσουν. Εκεί σχημάτισαν μια νέα χριστιανική κοινότητα.
12. Όταν ο Σαούλ πληροφορήθηκε ότι στη Δαμασκό υπήρχε χριστιανική κοινότητα, αποφάσισε να πάει εκεί με στρατιωτικό απόσπασμα, για να την εξοντώσει. Στο δρόμο προς τη Δαμασκό όμως του συνέβη το εξής θαυμαστό γεγονός, που άλλαξε την πορεία όλης της ζωής του: Καθώς προχωρούσαν ο Σαούλ με τους στρατιώτες, άστραψε μπροστά τους ένα φως εκτυφλωτικό, πιο λαμπρό από τον ήλιο. Όλοι έπεσαν στη γη. Τότε ακούστηκε μια φωνή να λέει: “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;” “Ποιος είσαι, Κύριε;”, ρωτά έντρομος ο Σαούλ. “Είμαι ο Χριστός, αυτός που εσύ καταδιώκεις”. Ο Σαούλ καταδίωκε τους Χριστιανούς, αλλά το κακό που προξενούσε σ’ αυτούς ήταν σαν να το έκανε στον ίδιο τον Χριστό.
Κάνε κλικ παρακάτω, για ν΄ ακούσεις την αφήγηση του κειμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.