Το ΜτΘ αποτέλεσε πεδίο αντιπαράθεσης όχι για το ίδιο το μάθημα αλλά για την εθνική μας ταυτότητα. Η Μ.Ρεπούση φρόντισε μάλιστα η συζήτηση να πάρει ακραία μορφή συμπεριλαμβάνοντας και τα Αρχαία Ελληνικά. Η επιλογή της δεν έχει σχέση με κάποιο συνολικό φιλοσοφικό ή πολιτικό διακύβευμα αλλά αποτελεί μιαν εντελώς λαϊκίστικη προσωπική στρατηγική. Η Χρυσή Αυγή και η Μ.Ρεπούση παίζουν το ίδιο παιχνίδι για να εξασφαλίσουν την θέση τους στην Δεξιά και την Αριστερά αντιστοίχως. Προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν στο δίλημμα αν το Κράτος θα επιβάλλει την αθεΐα (δηλαδή έναν «αντίστροφο» προσηλυτισμό) ή την εθνοφυλετική «Ορθοδοξία» του μίσους. Για το καλό όλων δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στις ακραίες μειοψηφίες να διαμορφώσουν το ερώτημα που θα απαντήσει η πλειοψηφία.
Το ίδιο το μάθημα των Θρησκευτικών ή των Αρχαίων Ελληνικών ή της Ιστορίας δεν θα είναι ποτέ προς διαπραγμάτευση –ακόμα και αν Υπουργός Παιδείας γίνει η Μ.Ρεπούση. Προς διαπραγμάτευση είναι πάντα οι μέθοδοι και οι στόχοι διδασκαλίας. Πώς, δηλαδή, τα παιδιά μας θα αποκτήσουν τα καλύτερα εφόδια για να επιτύχουν σ’ έναν έντονα ανταγωνιστικό κόσμο. Πώς θα γίνουν Ευρωπαίοι πολίτες χωρίς να χάσουν την εθνική τους ταυτότητα. Πώς θα καταλάβουν γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία είναι αδιαπραγμάτευτες αρχές. Πώς θα μπορούν να αντέξουν το βάρος και την ευθύνη να είναι Έλληνες. Πώς θα κατανοήσουν ότι όποτε ο Ελληνισμός κουλουριάζεται σαν τον σκαντζόχοιρο, οι ήττες και οι καταστροφές είναι αναπόφευκτες, ενώ όποτε ανοίγει τα φτερά του ως δικέφαλος Αετός γράφει νέες σελίδες δόξας.
Τι σχέση, όμως, έχει μ’ αυτούς τους στόχους το ΜτΘ; Σημαντικότατη, γιατί τελικά η Ορθοδοξία καθορίζει την ηθική και πολιτισμική συγκρότηση του Έθνους μας. Η απάντηση στο ερώτημα αν η πίστη μας, μας οδηγεί να χαρακτηρίσουμε την Χρυσή Αυγή «γλυκιά ελπίδα» ή «μαύρη νύχτα» αφορά τους πάντες ανεξαρτήτως θρησκεύματος γιατί τελικά όλοι θα υποστούν τις συνέπειες της απάντησης.
Η ελληνική Αριστερά διαπράττει θανάσιμο λάθος όταν αντί να κατανοήσει την ανάγκη των καιρών, επιμένει σε ξεπερασμένες αναλύσεις που αφορούν άλλες κοινωνίες με διαφορετική ιστορία και εμπειρίες παίζοντας έτσι το παιχνίδι της ακροδεξιάς.
Το ΜτΘ κινδυνεύει λιγότερο από την Αριστερά και περισσότερο από εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως οι πιο φανατικοί υπερασπιστές του επιδιώκοντας να του προσδώσουν ένα σκληρό κατηχητικό χαρακτήρα. Η κατήχηση είναι ευθύνη της Εκκλησίας και όχι της Πολιτείας γι’ αυτό παρέχεται από Ιερείς στις Εκκλησίες κι όχι από επιστήμονες της Θεολογίας στα σχολεία. Ένα κατηχητικό μάθημα δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικό (διότι είναι ευθύνη του γονέα αν και σε ποιον θα επιτρέψει να κατηχήσει το παιδί του σε θέματα πίστης) και δεν μπορεί να βαθμολογείται, διότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να βαθμολογήσει την πίστη. Μόνο η γνώση μπορεί να βαθμολογηθεί.
Το πραγματικό ερώτημα, λοιπόν, για το μέλλον των Θρησκευτικών δεν είναι αν θα διδάσκονται, αλλά ποια Θρησκευτικά θα διδάσκονται. Στο ερώτημα αυτό έχουν ήδη απαντήσει οι εντεταλμένοι προς τούτο από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο Ιεράρχες μας (Εισήγηση Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου 4/5/2012 και Εισήγηση Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου 5/11/2012), τα Τμήματα Θεολογίας, σημαντικότατοι Θεολόγοι διεθνούς κύρους (πχ Μ.Μπέγζος ή Χ.Σταμούλης) αλλά και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής με το πιλοτικό πρόγραμμα για το ΜτΘ (βλ. «Τα Θρησκευτικά στο σύγχρονο σχολείο», Αρμός). Όποιος διαβάσει αυτά τα κείμενα θα αντιληφθεί το έγκλημα της Μ.Ρεπούση αλλά και γιατί η Χρυσή Αυγή είναι στρατηγικός εχθρός του ΜτΘ.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β’ έχει πει ότι η παράδοση για να μένει ζωντανή πρέπει να αλλάζει. Κάθε μέρα, λοιπόν, που περνά χωρίς να αλλάζει το ΜτΘ, τόσο απονομιμοποιείται μέσω των μαζικών απαλλαγών από την διδασκαλία του, τόσο υπονομεύεται με την άτυπη υποκατάστασή του από άλλα μαθήματα ώστε να γίνουν πιο «ανταγωνιστικά» τα σχολεία και τόσο χάνουμε μια μοναδική ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.