Σκλάβοι....

Μια φορά κι έναν καιρό ένας κυνηγός, που είχε την ικανότητα να πιάνει τις μαϊμούδες ζωντανές, πήγε στο δάσος, τοποθέτησε στο έδαφος κάτι πολύ κολλώδες και κρύφτηκε μέσα στους θάμνους. Σύντομα εμφανίστηκε μια μαϊμού για να δει τι ήταν αυτό και, νομίζοντας πως είναι κάτι που τρώγεται, προσπάθησε να το φάει.
Η μουσούδα του δύστυχου πλάσματος κόλλησε τόσο γερά, που μάταια προσπαθούσε να τραβηχτεί. Προσπάθησε τότε να τη βγάλει με τα μπροστινά του πόδια τα οποία κόλλησαν επίσης. Στη συνέχεια, προσπάθησε να τη βγάλει κλοτσώντας με τα πίσω πόδια, αλλά κόλλησαν κι αυτά. Τότε ο κυνηγός βγήκε από την κρυψώνα του, έχωσε το ραβδί στα μπροστά και στα πίσω πόδια του θύματος και κουβαλώντας το έτσι στους ώμους του, πήγε στο σπίτι του.

Με τον ίδιο τρόπο ο καθένας μας (μαϊμού), ο οποίος ξεγελιέται από τα αντικείμενα των αισθήσεων (κάτι κολλώδες), κολλάει στις πέντε επιθυμίες (τη μουσούδα και τα τέσσερα άκρα) και αφού αιχμαλωτίζεται από τον πειρασμό (τον κυνηγό), χάνει τη ζωή της σοφίας.

Δεν είμαστε τίποτε παραπάνω από ένα είδος μαϊμούδων, όπως υποστηρίζουν αυτοί που πιστεύουν στην εξελικτική θεωρία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδεικνύουν αυτή την αλήθεια με το να πέφτουν θύματα «κάποιου πράγματος που τρώγεται». Έχουμε καταργήσει τη δουλεία και ονομάζουμε τους εαυτούς μας πολιτισμένους. Παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε χιλιάδες αιώνιους σκλάβους του καπνού ανάμεσά μας; Δεν έχουμε χιλιάδες αιώνιους σκλάβους του αλκοόλ ανάμεσά μας; Δεν έχουμε χιλιάδες αιώνιους σκλάβους του χρυσού ανάμεσά μας; Δεν έχουμε χιλιάδες αιώνιους σκλάβους της ματαιοδοξίας ανάμεσά μας; Αυτοί οι σκλάβοι είναι αρκετά πιστοί και δουλεύουν διαρκώς για τα αφεντικά τους, τα οποία με τη σειρά τους, τους παρέχουν ανίατες ασθένειες, φτώχεια, στεναχώριες και απογοητεύσεις.

Read more: http://enallaktikidrasi.com/2013/09/sklavoi/#ixzz2j8gTxbKe