Βαθιά
στην περιοχή του Καυκάσου, εκεί που συναντιόνται η Δυτική Ασία με την
Ανατολική Ευρώπη, βρίσκεται η Γεωργία. Δεν είναι μόνο η στήλη Katskhi,
ένας σχεδόν 40 μέτρων ασβεστολιθικός μονόλιθος αλλά και η μικρή εκκλησία
στην κορυφή του.
Η κορυφή του μονόλιθου, γνωστή στους ντόπιους ως "Πυλώνα της Ζωής", έχει έκταση μόλις 150 τετ. μέτρα. Η εκκλησία -ή καλύτερα το ασκητήριο- κατασκευάστηκε τον 9ο και 10ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε τον 13ο αιώνα. Από την εποχή που εγκαταλείφθηκε, δεν υπάρχουν -επισήμως τουλάχιστον- αναφορές κάποιου που να ανέβηκε στον μονόλιθου, μέχρι και το 1944.
Ωστόσο, στη δεκαετία του 1990 ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται και πάλι για τον μονόλιθο και μέχρι το 2009 το κτίριο στην κορυφή του είχε αποκατασταθεί. Θεωρείται ότι πριν έρθει ο Χριστιανισμός στην περιοχή, οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν τον μονόλιθο για παγανιστικές τελετές γονιμότητας, εξαιτίας του σχήματος του.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πώς έφτασαν οι μοναχοί στην κορυφή ή ακόμη και πώς μετέφεραν τα υλικά μέχρι την κορυφή που -ακόμη και σήμερα- εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση. Ένας δημοφιλής τοπικός θρύλος αναφέρει ένα σχοινί που το μετέφερε στην κορυφή ένας ατρόμητος μοναχός. Τότε έβαλε μια σιδερένια αλυσίδα στην κορυφής, την οποία έδεσε αργότερα στην οροφή της εκκλησίας για τη μεταφορά μεγάλων αντικειμένων και ανθρώπων. Πλέον υπάρχει μια σιδερένια σκάλα.
Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Μάξιμο τον Ομολογητή, ο οποίος πέθανε το 662 αφού του έκοψαν τη γλώσσα και το χέρι του από τον καρπό επειδή ήταν αιρετικός. Υπάρχει επίσης μια νέα εκκλησία στη βάση του μονόλιθου στη μνήμη του Συμεών του Στυλίτη ο οποίος πέρασε 37 χρόνια στην κορυφή ενός πυλώνα.
http://3otiko.blogspot.com
Η κορυφή του μονόλιθου, γνωστή στους ντόπιους ως "Πυλώνα της Ζωής", έχει έκταση μόλις 150 τετ. μέτρα. Η εκκλησία -ή καλύτερα το ασκητήριο- κατασκευάστηκε τον 9ο και 10ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε τον 13ο αιώνα. Από την εποχή που εγκαταλείφθηκε, δεν υπάρχουν -επισήμως τουλάχιστον- αναφορές κάποιου που να ανέβηκε στον μονόλιθου, μέχρι και το 1944.
Ωστόσο, στη δεκαετία του 1990 ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται και πάλι για τον μονόλιθο και μέχρι το 2009 το κτίριο στην κορυφή του είχε αποκατασταθεί. Θεωρείται ότι πριν έρθει ο Χριστιανισμός στην περιοχή, οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν τον μονόλιθο για παγανιστικές τελετές γονιμότητας, εξαιτίας του σχήματος του.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πώς έφτασαν οι μοναχοί στην κορυφή ή ακόμη και πώς μετέφεραν τα υλικά μέχρι την κορυφή που -ακόμη και σήμερα- εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση. Ένας δημοφιλής τοπικός θρύλος αναφέρει ένα σχοινί που το μετέφερε στην κορυφή ένας ατρόμητος μοναχός. Τότε έβαλε μια σιδερένια αλυσίδα στην κορυφής, την οποία έδεσε αργότερα στην οροφή της εκκλησίας για τη μεταφορά μεγάλων αντικειμένων και ανθρώπων. Πλέον υπάρχει μια σιδερένια σκάλα.
Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Μάξιμο τον Ομολογητή, ο οποίος πέθανε το 662 αφού του έκοψαν τη γλώσσα και το χέρι του από τον καρπό επειδή ήταν αιρετικός. Υπάρχει επίσης μια νέα εκκλησία στη βάση του μονόλιθου στη μνήμη του Συμεών του Στυλίτη ο οποίος πέρασε 37 χρόνια στην κορυφή ενός πυλώνα.
http://3otiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.