Η γωνιά του παππού

Αναδημοσιεύω όπως ακριβώς το βρήκα στην Αόρατη Γωνιά του Σεβάχ!!!

Ευχαριστώ Σεβάχ  για τις υπέροχες αναρτήσεις σου!!!!

Και φυσικά ευχαριστώ κι εγώ την Αριστέα για τις όμορφες αναρτήσεις της !!!

_________________________________________________________________________________

Σήμερα το μενού έχει παραμύθι που βρήκα στο blog της καλής μου φίλης Αριστέας.

Των αδελφών Γκριμ.  "Η γωνιά του παππού".

Κάποτε ζούσε ένας παππούς με τον γιο του, τη νύφη του και το εγγονάκι του.

Ήταν όμως άσχημη η κατάστασή του. Σχεδόν τυφλός, σχεδόν κουφός , δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί... Ούτε να φάει δεν μπορούσε. Σκόρπιζε όλο το φαγητό κάτω και λερωνόταν διαρκώς. Κάποιες φορές μάλιστα έριχνε το πιάτο κάτω και το έσπαζε.

Ο γιος και η νύφη σκέφτηκαν ότι ήταν ανυπόφορο όλο αυτό που ζούσαν. Υποχρέωσαν λοιπόν τον γέρο να τρώει σε μια γωνιά πλάι στο τζάκι. Του έδωσαν μάλιστα και ένα ξύλινο πιάτο για να μην το σπάζει.

Μια μέρα ο μικρός εγγονός έφτιαχνε κάτι με μερικά κομμάτια ξύλου. Όταν ο πατέρας του τον ρώτησε τι έφτιαχνε ο μικρός απάντησε:

-Φτιάχνω ξύλινες γαβάθες για να τρώτε εσύ και η μητέρα όταν μεγαλώσω.

Από κείνη την ημέρα ο παππούς κάθισε και πάλι μαζί  τους στο τραπέζι. Κανείς δεν είπε ξανά λέξη.

Μπες στη θέση του άλλου  πριν σκεφτείς, μιλήσεις πράξεις οτιδήποτε... Μπες στα παπούτσια του άλλου λένε οι Αμερικανοί . Η κατανόηση της κατάστασης του άλλου ας είναι μέλημά μας και όχι αγγαρεία..

Καλή μέρα να έχουμε...

πηγή: http://princess-airis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5919.html?showComment=1346671057834#c6413634824331174174 Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ!

 

Αναδημοσίευση: http://aoratigonia.blogspot.gr/2013/07/blog-post_15.html