Ο δικός μου Θεός....

Αντιγράφοντας άλλη μια ανάρτηση του συναδέλφου Θωμά Καράτση μοιράζομαι μαζί σας το παρακάτω τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού

Ο δικός μου Θεός δεν μυρίζει λιβάνι
δεν φοράει στεφάνι κι έχει μαύρα μαλλιά,
στέκει φάρος λευκός στο μικρό μου λιμάνι
λούζει φως το κορμί μου και με παίρνει αγκαλιά.
Ο δικός μου Θεός δεν χωράει σε εικόνες
δεν χωράει σε κανόνες δεν φοράει χρυσά
κι είν'το φέγγος του νου του που ζεσταίνει χειμώνες
η ζεστή του ανάσα όταν έξω φυσά.
Ο δικός μου Θεός

Ο δικός μου Θεός έχει κάρβουνα μάτια
και δυό όλόλευκα άτια με αγγέλων φτερά
κι αν την νύχτα κοιτάξεις του ουρανού τα σημάδια
θα μας δεις να πετάμε με τ'αστέρια ψηλά.

Ο δικός μου Θεός δεν χωράει σε εικόνες
δεν χωράει σε κανόνες δεν φοράει χρυσά
κι είν'το φέγγος του νου του που ζεσταίνει χειμώνες
η ζεστή του ανάσα όταν έξω φυσά.
Ο δικός μου Θεός

Ο δικός μου Θεός αγαπάει τον ήλιο
αγαπάει το χρώμα αγαπάει την ευχή
τον εβρίσκω στη θάλλασα στη βροχή στις σταγόνες
τον εψάχνω σε σένα που έχεις χρόνια χαθεί.

Ο δικός μου Θεός δεν χωράει σε εικόνες
δεν χωράει σε κανόνες δεν φοράει χρυσά
κι είν'το φέγγος του νου του που ζεσταίνει χειμώνες
η ζεστή του ανάσα όταν έξω φυσά.

Ο δικός μου Θεός
Στίχοι : Μαίρη Φασουλάκη
Μουσική : Παντελής Θαλασσινός