Ακούμε τα ίδια. Καταλαβαίνουμε τα ίδια...;

Το μυστήριο δεν έχει ανάγκη από την ανθρώπινη επιχειρηματολογία, αλλ' όπως είναι,έτσι μόνο κηρύσσεται, γιατί δεν είναι μυστήριο Θείο κι ολόκληρο, όταν προσθέσεις κάτι δικό σου.

Και για άλλο λόγο ονομάζεται μυστήριο, γιατί δεν πιστεύουμε όσα βλέπουμε, άλλα βλέπουμε κι άλλα πιστεύουμε. Δηλαδή τέτοια είναι η φύση των μυστηρίων μας.Αλλιώς λοιπόν διάκειμαι προς αυτά εγώ κι αλλιώς ο άπιστος.

Ακούω εγώ ότι σταυρώθηκε ο Χριστός κι αμέσως θαυμάζω την φιλανθρωπία Του. Το ακούει εκείνος και το νομίζει ασθένεια!

Ακούω ότι έγινε δούλος και θαυμάζω τη φροντίδα Του. Το ακούει εκείνος και το θεωρεί ατιμία!

Ακούω οτι πέθανε και εκπλήττομαι για τη δυναμή Του, γιατί, αν αν και πέθανε,δεν κατακρατήθηκε, αλλά και κατήργησε το θάνατο.Ακούει εκείνος και υποπτεύεται αδυναμία!

Εκείνος όταν ακούει Ανάσταση, ισχυρίζεται ότι το πράγμα είναι μύθος, εγώ όμως παραδέχτηκα τις αποδείξεις εκ της πραγματικότητας και προσκυνώ την οικονομία του Θεού!

Εκείνος όταν ακούει λουτρό,νομίζει απλώς νερό,εγώ όμως βλέπω όχι απλώς αυτό που φαίνεται, αλλά τον καθαρισμό της ψυχής δια του Πνευματος!

Εκείνος νομίζει ότι το σώμα μου μόνο έχει λουστει, εγώ όμως πιστεύω ότι και η ψυχή γίνεται καθαρή και αγία,και σκέφτομαι τον τάφο, την ανάσταση, τον αγιασμό, τη δικαιοσύνη, την απολύτρωση, την ανάσταση, την υιοθεσία, την κληρονομία,τη βασιλεία των Ουρανών, τη χορήγηση Πνεύματος.

Γιατί δεν κρίνω τα φαινόμενα κατ' όψιν, αλλά με τα μάτια της διάνοιας!

Ακούω την έκφραση "σώμα Χριστού". Αλλιώς εγώ την καταλαβαίνω κι αλλιώς ο άπιστος!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος