«'Επρεπε να ζήσω ό,τι έζησα καί να φτάσω ως εδώ πού έφτασα, για να καταλάβω το βαθύτερο νόημα της πίστης.Ή πίστη είναι αγάπη. Ανάβρυσμα, ξεχείλισμα, πλημμύρα αγάπης.
Αγαπώ τον Χριστό καί για τοϋτο πιστεύω σ' Αυτόν. Κι ή αγάπη μου γι'Αυτόν, που γεμίζει δάκρυα τα μάτια μου, με ζεσταίνει, με παρηγορεί για όλα, μου δίνει τη δύναμη ν' ατενίσω την πραγματικότητα του κόσμου, με κάνει να αισθάνομαι -ό,τι καί αν συμβεί- πώς τίποτα δεν χάθηκε, πώς υπάρχει πάντα ελπίδα.
Και άγαπώντας Τον,αγαπώ τους ανθρώπους, τους άγαπώ μέσον Αύτού, τους καλούς καί τους κακούς, τους δίκαιους καί τους άδικους... αλλά οΰτε τους χλιαρούς "μέλλω έμεσαι", ας με συγχωρέσει ο άγιος Απόστολος Ιωάννης -ναι τους έχω ολους στην καρδιά μου, τους αισθάνομαι... ταυτίζομαι μαζί τους καί συμπάσχω, γιατί όλοι πάσχουν κα μου περνούν τον πόνο τους...
Τώρα πού κατάλαβα τί είναι αγάπη, βλέπω ολοκάθαρα από τι υποφέρει ό κόσμος, τί ζήτα, τί του χρειάζεται του κόσμου... Τούτος ό κόσμος δεν πάει καλά -είναι κοινό μυστικό.
'Οσο μακριά, όσο ψηλά κι αν τόν φέρει ή άμετρη φιλοδοξία του,όσες τέχνες κι αν δοκιμάσει, οποίο σύστημα ζωής κι αν εφαρμόσει χωρίς αγάπη δεν θα βρει πια άλλο τίποτα, παρά το κενό, το φόβο, την κόλαση. "Ομως δεν παραδέχομαι ότι ό κόσμος χάθηκε, ότι έφτασε ή τελευταία του ώρα...».
Αναδημοσίευση: http://proskynitis.blogspot.gr/2012/02/blog-post_7616.html
Αγαπώ τον Χριστό καί για τοϋτο πιστεύω σ' Αυτόν. Κι ή αγάπη μου γι'Αυτόν, που γεμίζει δάκρυα τα μάτια μου, με ζεσταίνει, με παρηγορεί για όλα, μου δίνει τη δύναμη ν' ατενίσω την πραγματικότητα του κόσμου, με κάνει να αισθάνομαι -ό,τι καί αν συμβεί- πώς τίποτα δεν χάθηκε, πώς υπάρχει πάντα ελπίδα.
Και άγαπώντας Τον,αγαπώ τους ανθρώπους, τους άγαπώ μέσον Αύτού, τους καλούς καί τους κακούς, τους δίκαιους καί τους άδικους... αλλά οΰτε τους χλιαρούς "μέλλω έμεσαι", ας με συγχωρέσει ο άγιος Απόστολος Ιωάννης -ναι τους έχω ολους στην καρδιά μου, τους αισθάνομαι... ταυτίζομαι μαζί τους καί συμπάσχω, γιατί όλοι πάσχουν κα μου περνούν τον πόνο τους...
Τώρα πού κατάλαβα τί είναι αγάπη, βλέπω ολοκάθαρα από τι υποφέρει ό κόσμος, τί ζήτα, τί του χρειάζεται του κόσμου... Τούτος ό κόσμος δεν πάει καλά -είναι κοινό μυστικό.
'Οσο μακριά, όσο ψηλά κι αν τόν φέρει ή άμετρη φιλοδοξία του,όσες τέχνες κι αν δοκιμάσει, οποίο σύστημα ζωής κι αν εφαρμόσει χωρίς αγάπη δεν θα βρει πια άλλο τίποτα, παρά το κενό, το φόβο, την κόλαση. "Ομως δεν παραδέχομαι ότι ό κόσμος χάθηκε, ότι έφτασε ή τελευταία του ώρα...».
Αναδημοσίευση: http://proskynitis.blogspot.gr/2012/02/blog-post_7616.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.